Nie wiem jak go rozpocząć.
Powiedzmy ,że zawsze jest ciężko rozpocząć to co jest dla nas ważne.Czasami wszystko co czujemy jest zbyt trudne ,aby to wyrazić.
Wiele uczuć i myśli zachowujemy dla siebie, a nie powinniśmy.Nauka o wyrażaniu siebie i tego co czujemy jest nauką ,którą musimy posiąść sami.
Spośród wielu osób ,które spotykamy istnieje ta jedna jedyna dla ,której jesteśmy wstanie stawić czoła przeciwnością losu
Nie zakochujemy się aby nie być samotni ,a po to aby dzielić się szczęściem
Każda chwila w naszym życiu nie zawsze jest piękna kolorowa, ale tu chyba chodzi o to aby dzielić się nawet nimi
Świadomość ,że nie jest się samym na tym świecie nas buduje
A kiedy to tracimy rozpadamy się na miliony kawałków...Na przestrzeni czasu popełniamy mnóstwo błędów tłumacząc sobie ,że robimy w tym momencie odpowiednio.
Kiedy rzeczywistość jest zupełnie odmiennaPo czasie poczucie winy i pustki nie daje nam spać po nocach i zastanawiamy się, jak mogliśmy być tak głupi aby to wszystko zaprzepaścić
Aby stracić to co było dla nas najważniejsze przez własną głupotęA potem do końca swoich dni zastanawiać się czy da się cofnąć czas
Czy da się od nowa napisać ten rozdział życia...