Yengen Kızar / bxb ✅✔️

37.

🖤

*******

Hamza

Ablam, Vural ve Celal komutan karşımda otururken oldukça tedirgin hissediyordum çünkü ablam bizimle özel bir şey konuşmak istemişti.

Bizimle dediğime bakmayın, ablam daha çok annem ve babam ile konuşmak istemişti ve onları evde bırakıp gitmek istesem de ablam buna mani olmuştu.

Daha sabah sinirli olan ve bana da bağıran insan şu an oldukça sakin görünüyordu ve ben biraz korkmaya başlıyordum.

Vural'ın yüzünü uzun uzun izlemek istesem de şu an yapamazdım...

Evet onu köpek gibi özlemiştim ama ona her baktığım ya da bakmak istediğim zaman vicdan azabı çekiyordum. Sanki ablama ihanet ediyormuşum gibi geliyordu ve ben bunu kaldıracak bir bünyeye hazır değildim.

"Ben eşcinselim ve Vural ile ayrılmak istiyorum. Vural da eşcinsel ve ailesi bilmediği için biz böyle bir yola girdik. Size daha önce söyleyecektim ama tepkinizden korktum. " Ablam şak diye konuştuğu zaman yüzüne bakıp dediklerini anlamaya çalıştım.

Vural eşcinsel miydi?

Bir dakika...

Ne?..

Evet evet onca şey arasından bu söylediğini cımbız ile aradan çekmiştim.

" Ne?! " Babam hiddet ile bağırıp ayağa fırladığı zaman ona uyarak ben de ayağa kalkmıştım. Ablama ya da Vural'a  bir harekette bulunursa önüne geçecektim.

Gerçi... Sanırım gerek kalmayacaktı çünkü babam ablama doğru ilerleyip onu kaldırıp sarılmıştı.

Resmen burada ayrımcılık görmüştüm ve bu benim kalbimi kırmıştı.

Ona eşcinsel olduğumu söyleyecekken beni sürekli engellemişti ve önüme bakmamı söylemişti.

Annem ise olayın hâlâ şokunda olmalıydı ki doğrudan Vural ve babam ile sarılan ablama bakıyordu.

Annem hiçbir şeye karışmayan biriydi ve her zaman arkamızda duran biriydi. Babam ise... Ben daha babamı çözememiştim.

"Baba, kızmadın mı?" Ablam bana bakarak babama hâlâ sarılı halde dururken konuştuğu zaman bakışlarımı gerginlikten titreyen Vural'a kaydırmıştım.

Vural, yere bakıyordu ve kafasının içinde neler döndüğünü anlamıyordum.

Celal komutan ise şu an burada dönen şeyi sorguladığına adım kadar emindim çünkü yüz ifadesi her şeyi açıklıyordu.

"Bunu daha önce gelip bize söylemeliydiniz, Vural'ı atacak değiliz. O da artık bu ailenin bireyi ama ikinizin evlenmesi anlamsız olur." Babam, ablamdan ayrılırken konuştuğunda söylediği şeyleri anlamaya çalışmıştım.

Gerçi ben hâlâ Vural'ın eşcinsel olmasında kalmıştım ama şu an daha önemli bir mesele vardı...

-Nasıl yani efendim? Kızmadınız mı?

Vural, kafasını yerden kaldırmadan konuştuğu sırada babam yarım ağız sırıtarak Vural'ın omzunu sıkıp sakin olmasını söylemişti.

Ben de babamın sakinliğinden faydalanarak gergin bir biçimde kalktığım yere geri oturmuştum.

"Yemek yiyelim sonra tatlımızı yerken bu konuyu konuşuruz." Babamın kafası bana dönerken boğazımın kuruduğunu hissediyordum çünkü bana bakışı pek hayra alamet değildi...

Kesin başıma bir şey gelecekti ve şu an buradan kaçıp gitmek istemiyordum...