Toen ze er nog waren...

Hoofdstuk 14, Terug naar Tim

------------------------------------

Stilletjes zat ik in de politieauto, we reden naar het politiebureau. M'n pleegouders waren gebeld dat ik gevonden was. De agenten in de politie auto waren wat met elkaar aan het praten, maar voor de rest was het stil. Ik keek door het raam naar buiten en zag dat we al bijna weer bij mijn woonplaats waren. Het begon nu wel een beetje te kriebelen in mijn buik. 

Op het politie bureau aangekomen moest ik wachten in een kamertje. Het kamertje zag er saai uit, er stond een tafel, 2 stoelen een groot raam achter de tafel en de muren waren saai wit. Plots vloog de deur open, en mijn pleegouders vlogen naar binnen.

'We waren zo ongerust Lynn! Je hebt ons allemaal zo erg laten schrikken'  Zei mijn pleegvader. Ik keek beschaamd naar beneden. Ik kreeg van hun allebei een dikke knuffel en ze waren heel blij dat ik er weer was. Nog steeds zei ik niet veel. Ver in mijn gedachten dacht ik aan Tim, was hij er ook? Voorzichtig keek ik naar de deur, maar ik zag geen Tim.  Ik heb hem zo erg laten zitten, ben boos op hem geworden en bij hem weg gerent, heb het zelfs zonder pardon uitgemaakt. Waarschijnlijk vind hij mij helemaal niet meer leuk.

De agent begon tegen me te praten en dat schrikte me op uit mijn gedachten.

'Dus Lynn, ga je mee?' zei hij.

'Ehm, waarheen?' zei ik verbaast.

'We willen graag je verhaal horen, waarom je bent weggelopen en wat er allemaal gebeurd is, dus als je even met ons mee wil lopen naar een aparte kamer?' zei de agent.

'oh, ja is goed' zei ik.

Moest ik nu aan die agent gaan vertellen iets wat ik zelf niet goed weet?! Onlogisch zeg..

Samen met de agent liep ik naar een andere kamer, deze was al net zo saai als de vorige, hebben ze bij een politiebureau nog nooit gehoord van behang en kleurtjes? 

'Zo ga hier maar zitten, zo meteen komt er een agente die gaat je een aantal dingen vragen' Zei de agent. 

En weer zat ik alleen. Gelukkig niet voor lang, want 10 minuutjes later kwam er een vrouw binnen lopen, kort blond haar met een vriendelijk gezicht, ze had ook geen politiepakje aan, maar een gewone spijkerbroek met een trui. 

'Hallo Lynn' Zei ze met een vriendelijke stem, 'Ik ben kyara!'

'Hallo' antwoordde ik terug. 'Ik ben Lynn'

'Dus, jij bent weggelopen van school, heb ik begrepen, zou je mij misschien het hele verhaal kunnen vertellen vanaf het moment  dat je bij deze mensen in het gezin kwam tot nu?'

Ik knikte langzaam en begon te vertellen.

'Ehm nou, tja' begon ik. 

'Mijn eigen ouders, broertje en zusje zijn verongelukt met de auto, toen werd ik door jeugdzorg opgevangen en ben ik in verschillende pleeggezinnen terecht gekomen. 

Ik stopte even met praten

'Doe maar rustig aan' zei Kyara. 'Wil je anders een glaasje water erbij hebben? 

Ik knikte weer en Kyara liep weg en kwam even later weer terug met een glaasje water. Voorzichtig nam ik een slokje en vertelde verder. 

'In mijn laatste pleeggezin ben ik mishandeld door de man en vrouw daar, ik heb toen ook Tim leren kennen en heb verkering met hem gekregen, op een dag bracht Tim mij thuis van een schoolfeest en mijn pleegvader was daar super boos om'

Weer stopte ik met praten en nam een slok van mijn water. 

'Toen heeft hij me helemaal in elkaar getrapt en Tim heeft dat allemaal gezien. Hij heeft met geholpen en sindsdien woon ik bij hem. Ik had wel tegen hem gezegd dat hij niks mocht zeggen op school, tegen niemand! Maar toch heeft hij dat gedaan, toen was ik zo boos dat ik ben weggelopen'.

'Zo,' Zegt Kyara, 'Dat is best een heftig verhaal, waar ben je allemaal geweest toen je weggelopen was?'

'Ik weet het niet precies' zei ik. 'Ik weet alleen dat ik bij een kroeg naar binnen ben geweest en iets ging drinken, een onbekende jongen kwam naast mij zitten en ik kreeg cola van hem. Het smaakte wel vreemd, maar wat er daarna is gebeurd weet ik niet. Ik werd ineens naast die vreemde jongen wakker, het was zo eng!' 

Ik begon te trillen en langzaam rolde er een traan uit m'n ogen. 

'Het was allemaal zo eng', zei ik schor. 

Kyara legde een hand op m'n arm, 'Ach meissie toch, ik ga heel even overleggen met een andere agente, ik kom zo bij je terug.'

'Is goed', antwoordde ik.

Kyara liep de deur uit, maar binnen een minuut was ze terug. 'Er is nog iemand die je wil spreken' Ze deed de deur verder open en daar stond Tim. Beschaamd keek ik naar beneden. Tim liep de kamer in en Kyara sloot zachtjes de deur, 'ik ben met een kwartiertje ongeveer terug'.

Doodse stilte. Geen van ons beiden zei iets. 

Plots liep Tim naar me toe en pakte me vast. 

Opeens kwamen er nog meer tranen uit m'n ogen en ik verschuilde mij in Tim. Zachtjes wreef hij over mijn rug. 'Rustig maar Lynn, alles is weer goed' Zei hij fluisterend. 

'Het spijt me zo, van het weg lopen en je uitschelden en dat ik het uitmaakte, het was niet de bedoeling'

'Het geeft niet,'onderbrak Tim me. 'Ik was ook verkeerd, ik had het niet mogen door vertellen, dat was fout van me.

Ik keek Tim aan en lachte, 'allebei waren we fout, maar ik ben echt zo blij dat ik je nu weer zie, Ik heb zoveel aan je gedacht de laatste paar dagen' zei ik,

'Hier hetzelfde'  zei Tim.

Ik hoorde de deur weer opengaan en daar was Kyara. 

'Zo Lynn, zei ze, Je kan aangifte doen, tegen wat er gebeurd is afgelopen nacht, maar dan moeten we terug naar de kroeg waar je afgelopen nacht was, en proberen door omstanders die er waren die jongen te zien achter halen. 

Ik keek verschrikt, 'maar dat wil ik niet.' Zei ik. Volgens mij is er niks gebeurd verder ik werd alleen naast hem wakker. 

'Het hoeft ook  niet per se zei Kyara, 'Je kan ook aangifte doen tegen mishandeling' zei ze daarna. 

--------------------------

Herschreven 7-3-2016