THE 𝙼𝙰𝙵𝙸𝙰'𝚜 𝚄𝙽𝙸𝚅E𝚁𝚂𝙸𝚃𝚈 (COMPLETED/Under edited)

CHAPTER 9

HINDI kuna alam kung nasaan si Brocc sa oras na iyon.

Iniwan kuna kasi siya loob ng court baka kung babalik pa ako nasa kabaong na ang bagsak ko.

Inaamin kung hindi ako mahasa sa pakikipaglaban lalo na ngayon pa ako naka engkwentro ng pakikipaglaban.

Pumasok na ako sa loob ng dorm ko at pa bagsak humiga sa Kama.

Nakakapagod makipaglaban.Lalo lang akong magiging talunan kapag hindi ako magsasanay sa pakikipaglaban.

Napatitig ako kisame at iniisip ang kalagayan ng Mommy.

Kumusta na kaya siya?
Hindi na ba siya sinasaktan ni Miguel.

Umiiyak pa ba siya?
Hindi ako mapakali sa aking hinihigaan kaya napabangon na lang din kinalaunahan para maligo.

Pagkatapos kong maligo't magbihis, lumabas ako ng dorm at naglakad papuntang gate gusto kong maghanap ng trabaho kahit crew na lang ulit.

Walang-wala na talaga ako sa ngayon. Ayaw kong humingi kay mommy naawa na ako sa kaniya eh.

May naisip akong magandang paraan para makapera ako kaya nagmadali naman akong pumunta sa maliit kong aparador kumuha ako ng isang itim na jacket at siya ka sinuot ito.

Lumabas ako ng dorm at sinara wala akong pakialam sa mga matang nakamasid sa akin. Ang akin lang naman ay makapera ako 'yun lang ang tanging hiling ko.

"Kuya guard!" Tawag ko sa matabang gwarda dito sa university.

"Ohh!"

"Pwede bang lumabas." Diretsyong sabi ko.

"Oo, pero may limitations ang paglabas dito hindi pwedeng lumagpas pa sa alas nuebe y media ang oras mo."

Nagpapaliwanag pa! Pero alas nuebe lang pala tapos gabi na sinong tangang tao ang uuwi ng alas dyes ng gabi kong bawal naman pala ang alas nuebe.

"Yes! Uuwi lang po ako ng maaga."

Na-uto ko naman ang guard kaya pagiling-giling pa akong lumabas ng gate.

Naghahanap ako ng masasakyan, nong may na kita na akong paparating na taxi pinara ko ito.

"Cobao lang ho." Sabi ko kay kuya driver.

Naghahanap pa kaya sila ng trabahador sana may bakanti pa.

"Salamat manong." Nakangiting sabi ko kay manong driver.

Gabi na kaya alam kung madaming Tao ang kakain don.

I enter the ellegant restaurant and someone chought my attention. It's still the same like the old days im here ,the furniture , the design of restaurant and also still have many people eating here.

The elegance of the light effect of the whole place.

"Poppy! " the guy who help me in many times.

Tumingin ako sa likuran ko at napangiti nalang ako.

"Mego." He's gay not a straight guy but I guess he's not affected the people talk to her in back.