no life without love deel 2

deel 13

Roos p.o.v. ik word wakker, Jefry ligt nog steeds in mijn armen. Ik kijk om me heen er is niks veranderd. Ik heb dorst! En ik moet naar de wc. 'Jefry? Ben je wakker?' hij draait zich om, hij is nog zo klein! Er valt iets op de grond, ik kijk snel over de rand van het bed. Mijn mobiel! Natuurlijk! Ik kan Papa bellen! Ik ben zo blij dat ik van het bed val. Snel pak ik mijn mobiel. 'Hoe moet ik ookal weer bellen?' ik druk op een paar knopjes maar ik kom op een scherm waar ik nog nooit ben gekomen. Dan druk ik op een knop en gaat mijn telefoon over.

'Papa?'
......
'Papa!!'
......
'Ik ben in een heel groot huis.'
......
'Ja, Jefry ligt naast me'
......
'I, ik ben bij D,david en een hele dikke andere man.'
......
'Help me papa! Alsjeblieft!'

Floris p.o.v.

'We komen eraan Roosje, onthoud goed; Mama en ik houden van je! We houden van je....' dan hangt ze op, ik weet niet of dat ook wilde of dat haar mobiel leeg was of nog erger... Dat David ons doorhad! 'Ze is bij David!' Eva heeft tranen in haar ogen. 'We vinden ze wel! Eerst bellen we Mechels om dit zaakje met wiet op te laten lossen, oké?' ze knikt langzaam en samen lopen we weer de trap op naar boven. De directeur is raar genoeg weggelopen en heeft de deur gewoon open laten staan.

Eva p.o.v. Dan komt Iris naar ons toe rennen. 'Mama van Roos! Papa van Roos! Lizzy Is ook weg! E,er w, was een..' verder komt ze niet. Ik hurk voor haar neer. "Rustig Iris, vertel me rustig wat er gebeurd is." ze haalt diep adem en begint te vertellen. "Ik was met Myrthe en Lizzy met de barbies aan het spelen e,en toen kwam er een m,man en hij s,spoot een nee hij sprayde een spul in de lucht..." ze stopt en begint te huilen. "Stil maar Iris! Je hoeft niet meer te vertellen we weten genoeg." ze slaat haar armen om me heen en ik aai troostend over haar rug. Dan zie ik vanuit mijn oog hoek iemand weg rennen. Ik laat Iris los en sta snel op. "Blijven staan! Nu! Of ik schiet!" David rent verder, ik schiet in zijn enkel en hij valt neer. Iedereen kijkt me aan. "Eef, niet schieten buiten werk tijd." sist Floris naar me. Ik ren van Floris weg naar David. Hij rolt zich op zijn rug. "Verdomme! Ik wist dat jij het was!" ik richt mijn pistool op zijn voorhoofd. "Waar zijn ze!?" mijn stem trilt. "Wie bedoel je?" hij speelt dit zo goed! Maar hij vind dit allemaal net iets te leuk. "Je snapt me wel! Zeg op of je gaat eraan!" ik voel Floris' handen op mijn schouders. "Eefje rustig, we zijn op een school! Denk aan alle kinderen!"er rijd een politie auto met volle vaart het school plein op. pas als Floris David in een houdgreep vast heeft en meesleept naar de politie auto kalmeer ik.

"Eef! Hij heeft gezegt waar ze zijn! En hij heeft bekent!" ik kan me niet meer bedwingen, ik ren op Floris af en sla mijn armen om hem heen."we gaan naar ze toe! Nu!" hij knikt. "Het komt echt goed Eef! Alles komt altijd goed! Dat is nu bewezen!"