Hepimizin belli bir çocukluk dönemi olmuştur. Düşüp kalktığımız, ağlayıp güldüğümüz, yaşayıp yaşamadığımız. Dedim ya belli bir dönem kısa ama uzun, güzel yada kötü.
Acı çekmeden büyümek ister insan ağlamadan canı yanmadan. Öylesine büyüyeceğini sanır hissetmeden. Oysa hiçbir insan acı çekmeden büyümez. Hayat hep zordur, yaşamayı bilene zor ve acı. Acılar büyütür insanı, gülmekte olgunlaştırır. Bu anlattıklarımın sonuna geliyim mi? Sonuçta ne mi olur büyürsünüz acısıyla, tatlısıyla. Ama unutmamanız gereken bişey var. Eğer acı çekmek istemiyorsanız önce gülmeyi sonra da aşık olmayı öğrenmelisiniz.
Ve bazen boş vermelisiniz hayatı, dünyanın sizin etrafınızda dönmesine izin vermelisiniz. Eğer böyle yaparsanız yaş akmaz gözlerinizden eksilmez gözyaşınız. Mutlu olursunuz ve mutlu edersiniz.
Çoğunuz şu an sonuç diyo, Sonuç mu gülersiniz en başında olmasını istediğiniz gibi.
~
Not: Arkadaşlar yazılarım hikaye gibi değil blog şeklindedir. -KartalınKızı
