Brave Obsession (Obsession series #1)

2. The wedding

"Oh my god, Heather we need to talk more and meet more." nag tayawanan kami habang pababa ng hagdan.

Nasa kalahating oras kaming nag usap, at sa huli ay sinabi ko sa kanya ang laging simasabi ko noon.

"No one can know about this." yan palagi amg sinasabi ko sa kanya, grade school hanggang high-school.

Tumango siya, thankfully ay may kakilala na rin ako dito.

"I can't believe it... You are a successful designer now." sabi ko sa kanya, tumango siya at natawa.

"I told you, I'm going to be well-known. And you... You are Mrs. Lorenzo now." biro niya sa akin, umupo ako ulit sa high chair at sinimulan nilang ayusan ako ulit.

"you have no idea, Trice. Gosh." natatawa ako habang nag sisinungaling, sa ing dalawa na lang ang sekreto kung bakit ako mag papakasal, pag kaharap ang ibamg tao ay kailangan kung mag sinumgaling.

Alam ni Beatrice na gustong gusto ko si Hale kahit noon pa man kaya hindi siya makapaniwala kanina na ikakasal ako sa kanya.

"You're still the most beautiful girl." sabi ni Beatrice, ngumiti naman ako sa kanya.

"Thank you so much guys. See you in the church and Reception." sabi ko sa mga palabas na make-up artists, naiwan ang mga Photographer at videographer dahil isho-shoot nila ako na suot amg wedding gown ko.

Umakyat na kami ni Beatrice, tutulungan niya akong isuot ang wedding dress na gawa niya.

"How come? that he knows the size of my body? even the shoes is in correct size." sabi ko kay Beatrice habang sinusuot ko ang gown.

"You are the perfect size, like Victoria secret perfect size." natatawa niyang sabi.

"So, this size is yours? Magka size tayo." sabi ko, tumango siya sa akin.

"you are smiling but your eyes can says otherwise." sabi niya  nawala amg ngiti ko at nawalan ng sigla ang mukha ko, ito ang totoong ako...

They deemed me as the cold Angel in New York, I rarely smiled when I was in college, but when I need to work, I realized that I need to fake it, so I practice smiling, laughing and even socializing kahit ang totoo ay ayaw kumg gawin ang mga ito. Of course Beatrice can see through me, she is my best friend all my life.

"I still can't fake it with you, huh." sabi ko sa kanya, tumatango lang siya habang inaayos amg fit ng gown sa akin.

"Done." sabi nya, umalis siya saglit sa tabi ko, nakita kung kumuha siya ng full sized mirror at iniharap sa akin.

Pumunta siya sa likod ko at hinawakan ang balikat ko.

"Mr. Lorenzo will fall for you wearing that dress." sabi niya sa akin, nakita ko amg reflection ng kabuuhan ko, the dress is perfect, I'm not uncomfortable wearing it, napakagaling ni Beatrice, halatang she is so experience creating a masterpiece.

"I love the dress." sabi ko sa kanya, even the make up and hairstyle ay bumagay sa akin, is this my new life now?.... I'll be married for six months...

"you're so perfect." sabi ni Beatrice, hinawakan ko ang isang kamay niya na nasa balikat ko.

"let's go downstairs." sabi niya sa akin at tumango ako, binalik ko ang ngiti sa mukha ko as we goes down the stairs, nag simula ma ang pictorial ko at nakabantay lang sa akin si Beatrice.

Thankful ako na nandito siya sa tabi ko, since siya lang ang kilala ko mgayon dito.

Nang matapos na kami ay tinawag ko na amg dalawang security ko para masamaham kami ni Beatrice papuntang simbahan na.