Jonathan Williams
O kim mi? O bir ruh hastası. Ciddiyim, o çocuk tam anlamıyla sapık bir ruh hastası. Her şey 1994 Sonbaharı'nda başladı...
...
...
...
Okullar yeni açılmıştı. Yeni arkadaşlıklar, sevgililer, düşmanlar... Bazıları mezun olurken bazıları yeni geliyordu. Son sınıflara sonradan kayıt yaptıranlar çok azdı...
Amy: Hey! Martin burdayım!
Martin: Bir an seni göremeyince korktum.
Wendy: Birazdan zil çalıcak daha sonra yiyişirsiniz. Aşk kuşları.
Carlos: Harbi ya ne bu habire mıç mıç, öpüşme, sarılma?
Martin: Sen anlamazsın canım benim. Hem sen bakirdin değil mi?
Carlos: B-Ben evleneceğim kadınla sevişeceğim sadece.
Amy: Neden sen rahip o da rahibe fantezisi yapabilmek için mi?
Wendy: Çocuklar! Kiliseye gidiyor tabiki sadece evlenmek istediği kadınla sevişmek ister. Bunu seni aşağılamak için demiyorum Carlos yanlış anlama.
Martin: Dalga geçiyoruz ya. Zaten hiçbirimiz bekaretimizi kaybetmedik.
Amy: Aynen ya takma kafana.
Wendy: Hem böyle sadece evleneceği kişiye bağlanmak oldukça romantik bence.
Martin: Bide bize aşk kuşları derlerdi şunlara bak.
Carlos: Ne? Hayır.
Wendy: Çocukça davranmayın.
Martin: Tamam be şaka yaptık.
*zil çalar*
Wendy: Hadi yürüyün.
*sınıfa giderler*
Bay Brown: Evet gençler, en son nerde kalmıştık? Söyleyecek yok mu?
*Carlos el kaldırır*
Bay Brown: Başka kimse yok mu?
Bay Brown'un gözü kalemi mancınık gibi kullanıp Effy'nin kafasına sakız fırlatmaya çalışan Martin'e kayar.
Bay Brown: Martin Scors!
Martin: Efendim Bay Brown.
Kalemdeki sakızı masanın altına yapıştırır.
Bay Brown: Söyle bakalım, en son nerde kaldık?
Martin: Umm en son nerde kaldık. Ehmm.
*kapı çalar*
Martin: *sessizce* Tanrı'ya şükür.
• : Bay Brown, iyi dersler.
Bay Brown: Teşekkürler, ama ilk sınıflar içindi stajyerlik.
• : Bay Brown yanlış anladınız. Ben yeni öğrenci.
Bay Brown: Son sınıflara yeni gelen öğrenci sen misin? Çok üzgünüm, çok fazla stajyer varda.
• : Önemli değil.
Wendy: *sessizce* sencede bu çocukta bi gariplik yok mu?
Amy: Ne gibi bi gariplik?
Martin: Hey n'oluyor?
Carlos: Çok ses çıkartıyorsunuz.
Wendy: Bi gariplik var.
Carlos: Kimde?
Amy: Büyükannemde. Kimde olabilir aptal. Şu çocukta.
Bay Brown: Amy! Sessiz ol. Burda yeni arkadaşımız gelmiş.
• : Önemli değil Bay Brown. Ben Bayan Amy ile iyi anlaşacağımı düşünüyorum.
Bay Brown: Kendini tanıt sonra derse geçelim.
• : Merhaba, bu son yıl sizinle okuyacağım. Önceki okulum deprem dolayısıyla yıkılınca buraya geldim. Unutmadan ben;
Jonathan Williams
Bay Brown: İstersen, Wendy'nin yanına geçebilirsin.
Wendy: *sessizce* Ne?!
Jonathan: Tamam.
*Wendy'nin yanına oturur*
Jonathan: Selam. Jonathan ben.
Wendy: Wendy.
Jonathan: Hey! Bana soğuk davranma. Hiç arkadaşım yok.
Wendy: Başka kimse kalmadı mı konuşacak.
Jonathan: Kimsin sen yalnız dolaşan, herkese ters yapan Yandere mi? Geceleri adam kesiyor gibi duruyosun.
Wendy: *güler* Ne alaka? Yandere oynadın mı sen?
Jonathan: Sen oynadın mı?
Wendy: Evet.
Jonathan: İnanamıyorum. Yandere oynayan biriyle karşılaştım. Etrafımda hiç Yandere oynayan biri olmamıştı.
Wendy: Benimde!
Jonathan: Çok güzel!
Bay Brown: Jonathan!
Jonathan: Özür dilerim Bay Brown.
Wendy gülerek Jonathan'a bakar. Jonathan karşılık verir.
Jonathan: *sessizce* çantamda Nintendo var.
Wendy masanın altını işaret eder.
Jonathan: Ne?
Wendy: Bak.
Jonathan masanın altına bakar. Masanın altında zelda vardır.
Wendy: Çantamda nintendo var.
Jonathan, Wendy'e gülümserken Carlos ona ölümcül bakışlar atar.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Eğer severseniz devamını getiricem umarım beğenirsinzi♡
