"Δεν κολλάνε πολλά πράγματα".
Αφού είσαι τόσο φίλος μ' αυτά τα σιχάματα
Γιατί δε δοκιμάζεις να φάτε ένα μπαφόκεκο παρέα;
Στο λέω γιατί είχα περάσει ωραία
Όταν με γδύσανε ενώ δεν καταλάβαινα Χριστό.
Πώς το προτιμάς το κάνσελ;
Να στο τυλίξω ή θα το φας ζεστό;
Τι έγινε, δεν είσαι πια αυτός που νοιάζεται;
Θα μας πεις κι ότι κατηγορούμε αδίκως το αρχίδι;
Ότι τον βγάλαμε τζάμπα βιαστή;
Αφού τον πιστεύεις, δεν τα φτιάχνεις μ' αυτόν καλύτερα;
Ταιριάζετε!
Έχετε κοινό παρονομαστή.
Σκουπίδι με σκουπίδι.
Μη στέλνεις άλλο. Δε χρειάζεται.
Ευχαριστώ που σε ξεφορτώθηκα μια ώρα αρχύτερα.
Πάλι καλά σ' έχω ζήσει ήδη
Προτού καν σε γνωρίσω.
Μη σκας. Μ' έχουνε κάνει και στο παρελθόν παιχνίδι.
Μου την έχουν ξαναφέρει από πίσω.
Μου έχουν δείξει την πόρτα κι άλλες φορές.
Δε μου είναι ξένες αυτές οι συμπεριφορές.
Η σιγουριά σου
Σ' έφαγε με το κόκαλο.
Δεν τις λυπάμαι τις στιγμές.
Δε λυπάμαι τα σχέδια σου.
Παρ' τα και δρόμο.
Μη σε καθυστερώ.
Έχεις κι άλλα μουνιά να στείλεις στις ομαδικές σου.
Έχεις κι άλλες γυναίκες να θεωρήσεις κατώτερες σου.
Θα σπείρεις κι άλλα μουσαντένια "σ' αγαπώ".
Πρόσεχε μόνο
Μη χάψεις τις ίδιες σου τις πίπες.
Ποτέ δεν πίστεψα λέξη απ' όσα είπες.
Μόνο το "φύγε" ακούστηκε αληθινό.
Γι' αυτό με χτύπησε ατάκα.
Πλέον, δεν ξεγελιέμαι για κανένα μαλάκα.
Όσο ανάγκη κι αν έχω για σταθερότητα.
Όταν βλέπω τα σκούρα, φιλάκια.
Λυπάμαι.
Δε θα' μαι μέρος στη δική σου γελοιότητα.
YOU ARE READING
Γράμματα για τους Εκείνους της ζωής μου
Non-FictionΤα ονομάζω "παράπλευρα". Γιατί αυτό είναι. Παράπλευρες απώλειες στον έρωτα. Εσφαλμένοι κωδικοί. Άντρες που δεν ήταν ποτέ δικοί μου, που πάλεψαν να με χωρέσουν στην παλάμη τους, κι εγώ σαν άγρια άμμος, ξεγλίστρησα κι έπεσα πάνω σε δύο σελίδες καλοκαί...