Brave Obsession (Obsession series #1)

10. Villa Lorenzo

One week later...

Ngayon na uuwi sa bansa ang grandparents ni Hale kaya nag iimpake kaming dalawa ng gamit dahil papunta kami sa Villa Lorenzo .

excited na ako dahil doon, lately ay nagiging busy na lalo si Hale s trabaho dahil minsan na lang kaming mag usap but he is always goes home early at laging mag lalambing na ipag luto ko siya kaya natatawa ako sa kanya.

Masaya ako araw araw dahil sa kanya, he always uplift me whenever I'm so down he is always there  for me I'm touched.

Nahuhuli ko rin siyang nakatitig sa akin at sko namam ay kinikilig, lalo pa kapag nakasuot siya ng eyeglasses, ang lakas ng dating niya sa eyeglasses with no frame, tanging graded lenses lang ito, feeling ko ang hot niya kapag suot niya iyon.

Pag baba ko ng hagdan ay nakita kung buhat na ng mga security ang maleta namin at isasakay na sa kotseng gagawing convoy, dahil gagamitin namin ang Ford  F-150 ni Hale.

Natawa pa ako dahil wala pa raw siyang mountain car, so we literally come to Ford store just to bought that car. Napapailing na lang ako.

Boys will be boys though....

Pinag buksan niya ako mg pinto, and since mataas ang kotse na yun, inilahad ni Hale ang kamay niya para makasampa ako ng maayos.

"Thank you." sabi ko sa kanya, tumango lang siya sa akin at sumakay na sa driver seat.

"let's go?" tanong niya at tumango ako.

"Yeah, okay." sabi ko sa kanya.

"Can I put some music? Ilang oras ba tayong mag bbyahe?" tanong ko sa kanya.

"You can, maybe four hours." sabi niya sa akin, matagal pala...

I connected my phone to the cars Bluetooth at nag patugtog lang ako ng mga kantang hindi siya aantukin.

Mas natuwa pa ako dahil ang hot niya mag maneho, nakasuot siya mg sunglasses this time, dahil nasa gilid ako ay sumandal lang ako sa uouan ko at nakatitig ako sa kanya, thankfully ay nakasuot rin ako ng sunglasses kaya hindi naman siguro niya mapapansin na nakatingin ako.

Kitang kita ko ang tangos ng ilong niya kapag katabi ko siya sa kotse, I feel so special whenever he is driving.

"If you are hungry, I prepared some snacks at the backseat, and stop staring at me." sabi niya, natawa naman ako.

"You're so K.J." natatawa kung sabi, he smirks at gumalaw ang isang free hand niya at pumunta sa gawi ko, the he hold my hands.

Ang cute lang dahil kapag gagamit siya ng gear knob or he will press something nakadikit parin ang kamay niya sa akin, minsan natatawa lang ako pero wala siyang pakialam.

"You always made me the happiest." sabi  ko sa kanya, tinitingnan tingnan niya lang ako saglit.

"I think, you are the one who made me the happiest." sabi niya sa akin at natatawa ako sa kanya.

"I'm just lucky to have you..." bulong ko sa kanya at pinipisil ko lang ang kamay niya.

Halos nasa tatlong oras na kaming nag bbyahe, at iba na ang lugar dito, mapuno na ang halos nadadaanan namin, malayo sa syudad na puro gusali,Restaurant at kung ano ano pa.

Dito ay malamig ang simoy ng hangin dahil sa maoupunong lugar, maging ang daan ay hindi ka rin malawak, walang road widened ang kalsada, at may mga parteng mukhang inaayos ulit para tumibay ang kalsada.

Ngayon lang ako nakakita ng ganito dahil kahit sa New York ay puro gusali lang at wlaa akung kaibigan para mamasyal sa ibang lugar, bahay,school,trabaho lant ako pirmi, kaya marami rin akung naipon na pera dahil ako lang mag isa sa buhay.