Unicode
ဆိုင်ကယ်တေတစ်စီးပြီးတစ်စီး အလှည့်ကျစီးနေကြသည်ကို ဆော့ဂျင်နှင့်ဂျောင်ကု လူအုပ်ကြီးထဲမှနေ၍ အချိန်အကြာကြီး ကြည့်ရှူနေမိကြသည်။ဆော့ဂျင်ကတော့ ဆိုင်ကယ်သမားတေကိုကြည့်ရင်း ဘေးကဂျောင်ကုကိုလည်း မကြာခဏလှည့်ကြည့်ဖြစ်သည်။အံ့အားသင့်နေပုံရတဲ့မျက်နှာပေးနဲ့ ဝိုင်းစက်ပြီးတောက်ပနေတဲ့ ဂျောင်ကုရဲ့မျက်ဝန်းတေက စိတ်ပျော်ရွှင်နေမှန်းသိသာလှသည်။ဆော့ဂျင် အမိုက်စားလှည့်ကွက်တေနဲ့ ပရိသတ်ရင်ဖိုအောင် စီးပြနေတဲ့ဆိုင်ကယ်တေအစား ဘေးမှာရှိတဲ့ဂျောင်ကုကိုသာ ဆက်တိုက်ဆိုသလိုကြည့်နေမိသည်။တကယ်တော့ လူတစ်ယောက်စိတ်ပျော်ရွှင်နေတာ သူ့ကြောင့်ပါလားဆိုသည့်အတွေးဖြင့် သူကိုယ်တိုင်လည်းစိတ်ကျေနပ်ကာ မကြာခဏကြည့်နေမိခြင်းဖြစ်သည်။
"တခြားနေရာသွားရအောင်"
သူတို့နှစ်ယောက်လုံး လူတေကြားထဲရပ်နေသည်မှာ အချိန်အတော်အတန်ကြာပြီမို့ ဆော့ဂျင် ဂျောင်ကုကိုခေါ်၍ လူအုပ်ကြီးထဲမှထွက်လာခဲ့သည်။ဂျောင်ကုသည် ဆော့ဂျင်သွားရာနောက်ကိုအသာလိုက်ရင်း မျက်ဝန်းအစုံကိုလည်းအလုပ်ပေးလျက်ရှိသည်။သူတို့ရောက်နေတဲ့နေရာမှာ အများစုက ယောကျ်ားလေးတေသာဖြစ်ပြီး မိန်းကလေးမှာ သူမြင်ရသလောက်တော့ အနည်းငယ်သာရှိလေသည်။ဆော့ဂျင်သွားနေသည်မှာ အဓိကနေရာနှင့်ဝေးလာသည့်အတွက် လူရှင်းလျက်ရှိပေ၏။လူတစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စလောက်ကသာ အုတ်အပိုင်းအစတေအားစုပုံထားသည့် ကျောက်ပုံကြီးထက် အေးဆေးထိုင်၍ ဆေးလိပ်သောက်နေကြသည်။ဂျောင်ကုစိတ်ထဲအနည်းငယ်ထင့်လာတာကြောင့် ရှေ့ကသွားနေတဲ့ဆော့ဂျင်ရဲ့အင်္ကျီကိုလှမ်းဆွဲ၍ တားလိုက်သည်။
"ဘယ်ထိသွားဦးမလို့လဲ"
ဆော့ဂျင်မှာ သွားနေရာကနေတုံ့ကနဲရပ်သွားပြီး
သူ့အင်္ကျီကိုဆွဲကိုင်ထားသည့် ဂျောင်ကုရဲ့လက်အား လှည့်၍စိုက်ကြည့်လာသည်။
"စွန့်ပစ် အဆောက်အဦကြီးဆီသွားမလို့လေ.........ဟိုမှာ~~မဝေးတော့ပါဘူး"
