အပိုင်း၂(Zawgyi)

97 2 0
                                    

ေနာက္ရက္ေရာက္ေတာ့ ေစာစီးစြာႏိုးေနေသာ လြမ္းတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေနာက္ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ ထမင္းစားခန္းထဲတြင္ အလုပ္သမားေတြကို ႀကီးၾကပ္ေနတဲ့ ဦးဂ်က္ကို ေတြ့လိုက္သည္။

"ဦးဂ်က္"

"သားလြမ္း မနက္စာစားေတာ့မလား"

"မစားေသးပါဘူး ဦးဂ်က္ ဒါနဲ႔ နက္ေရာ မႏိုးေသးဘူးလား"

"သခင္ေလးက ခုခ်ိန္မထေသးဘူး သားလြမ္း"

"ကြၽန္ေတာ္က ခနေနအတန္းတတ္စရာရိွေသးတာကို ဒီဟာေလးခုထိမထေသးဘူး အရင္ျပန္ႏွင္ေတာ့လည္း ေဒါသအိုးက စိတ္ဆိုးအံုးမွ"

"အိမ္ကူတစ္ေယာက္သြားႏိုးခိုင္းလိုက္ရမလား သားလြမ္း"

"ရတယ္ ဦးေလးဂ်က္ ကြၽန္ေတာ္ဘာသာ သြားႏိုးလိုက္မယ္"

ပြစိပြစိျဖင့္တစ္ေယာက္ေသာသူ႔ကို ေမတၲာပို႔သရင္း အေပၚထပ္သို႔တတ္လာခဲ့ေသာ လြမ္း။နက္တစ္ေယာက္အိပ္ေနတုန္း ဘယ္သူမွမေခါက္ရဲေပ။ဘာလို႔ဆို အဲ့တံခါးလာေခါက္တဲ့လူက နက္ခ္ရဲ့စိတ္တိုမႈေၾကာင့္ အေကာင္းတိုင္းျပန္ထြက္လာရမည္မဟုတ္ေပ။အဲ့ထဲေတာ့ လြမ္းတစ္ေယာက္မပါ၍ လြမ္း ကိုယ္တိုင္သာ အေပၚတက္ႏိုးရေတာ့၏။အိပ္ရာခုထိမႏိုးေသးတဲ့ ေဒါသအိုးအခန္းေရ႔ွရပ္ကာ တံခါးအရင္ေခါက္ရေတာ့သည္။

"ေဒါက္ ေဒါက္"

"နက္ ထေတာ့ "

"ေဒါက္ ေဒါက္"

အျပင္ဘက္ကေန ဘယ္ေလာက္တံခါးေခါက္ေခါက္ ေခါက္တဲ့သူပဲ အေမာဆို႔ခ်င္ဆို႔သြားလိမ့္မည္ အထဲက တစ္ေယာက္ကေတာ့ ႏိုးမွမဟုတ္ေပ။ဒါေၾကာင့္ လြမ္း လည္း တံခါးဖြင့္ကာ အခန္းထဲဝင္လာခဲ့ရေတာ့၏။လြမ္း အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ King Size ေမြ့ယာေပၚမွ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ နက္။တစ္ခန္းလံုးနက္ေစြးေနတဲ့ နက္ရဲ့အခန္းက တစ္ကယ္ကိုေမွာင္မည္းေနသလိုပင္ လြမ္း ခံစားလာရေသာေၾကာင့္ ပိတ္ထားတဲ့လိုက္ကာေတြကို အရင္ဖြင့္ရေတာ့သည္။လိုက္ကာေတြ ဖြင့္ၿပီးေနာက္မွသာ မနက္ရဲ့အလင္းေရာင္ကိုေတြ့ရေတာ့၏။ ထို႔ေနာက္ အိပ္ရာေပၚကအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ဟိုအရူးေကာင္ကို အရင္ႏိုးရအံုးမည္။

ခင်ဗျားကမောင်ရဲ့အပိုင်/ခင္ဗ်ားကေမာင္ရဲ့အပိုင္(Completed)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ