SOULMATES

SOULMATES

A one shot/ one chapter story

Written by Jay Ar

Love is Happiness.

Love is forgiving.

Love is being contented.

Love is hard.

Love is painful.

Love is unconditional.

Love is forgiving.

Love hurts.

Love is Sacrifice.

I love Hannah since high school. She's my first love. We've been classmates since first year high school. Noong una crush ko lang sya. May something kasi sa kanya, bukod sa maganda, matalino, talented, friendly, hindi mayabang, total package kung baga. Lagi syang kasama sa top 5 students, minsan top 2 or 3 sya, ako naman top 4 or 5 minsan, napapabilang kami sa star section.

She looks so pretty, she has a perfect nose, thin kissable light pink lips, and I love those lips especially when she is smiling. She also has those natural rosy cheeks that look pinker when she blushes, an almond shape eyes that captures me when she looks at me, a bouncy hair that makes me whip when she waves it and a smooth white skin with her slim body.

No doubt na maraming nagkakagusto sa kanya, maraming nagpapadala ng flowers, gifts, love letters na laging may 'from your secret admirer' signature. Marami ding malalakas ang loob na nanliligaw sa kanya at araw araw ay kinukulit sya na sila ang piliin, at mas marami ang tulad ko na kuntento na sa pa sulyap sulyap sa kanya.

Hindi nga nya alam kung paano babastedin yung mga manliligaw nya dahil ayaw nya makasakit ng damdamin. Madalas ay ngingitian nya lang ang mga ito or tatawanan ng pa sweet at sasabihing, "may iba pang girls bukod sa akin mga chong ^_^ thanks pa din dahil ako ang inspirasyon nyo."

Nagkaroon naman ako ng chance na mapalapit sa kanya, naging magka group kami noong 3rd year sa English subject. Doon na nagstart ang friendship namin, naging mag partner kami sa maraming activities, naging friends. At dahil doon ay lalong lumalim ang pagtingin ko sa kanya, pero ayoko mag tapat dahil baka masira lang yung friendship na nabuo namin. Pero minsan hindi ko mapigilang mapatitig sa kanya, lalo na kapag sobrang lapit ng mukha nya sa mukha ko kapag nag group study kaming dalawa, oo group study pero hihiwalay kaming dalawa ng pwesto dahil ayaw nya ng masyadong maingay at pabor naman sa akin yun dahil masosolo ko sya. :)

"Hoy Jam, tulala kana naman jan" pinipitik nya ako ng mahina kapag natutulala ako sa kanya tapos tatawa lang sya o di kaya ay ngingiti lang.

Nagpa tuloy ako sa ganoong sitwasyon, gusto ko mang maging more than friends kami pero wala akong lakas ng loob para magtapat.

"Pre, kung ako sayo, magtatapat na ako sa babaeng mahal mo. Now na, as in now na. baka maunahan ka pa e, atsaka hindi ka naman mamamatay kung sakaling i-reject ka, wala namang mababawas sayo, pogi ka pa din. Puro ka kasi what ifs pre, malay mo, pareho lang pala kayo ng nararamdaman diba? teka sino ba yang babae na yan? First year pa tayo sya na gusto mo, pero fourth year na tayo ngayon hindi mo pa din nasasabi sa kanya? Tikas mo din. Akalain mo yun, nakimkim mo yun ng ganun katagal."

Fourth year na kami ngayon, classmate ko pa din sya at hanggang ngayon hindi ko pa din nasasabi sa kanya. Bakit ba kasi ang torpe ko? ang torpe torpe ko. lagi akong kinakabahan sa tuwing gusto ko ng sabihin sa kanya.

Pero ngayon, handa na ako.

Ngayong gabi, sa Prom night. Ngayon ako magtatapat sa kanya.