Gün'e Meftun .

bazı gerçekler

Merhabalar :))

Nasılsınız bakalım?

Sonunda kitabın ikinci bölümü ile geldim

Açıkçası benim için yazılması zor bir kurgu

Her ne kadar çok sevsem de yazmayı
beni yormuyor değil.

Neyse sorularla daha fazla başınızı şişirmiyim..

Bölümü okurken iyyi eğlenceler diler im

İyyi okumalar

Bölüm şarkıları

* Islık - Ahmet Tarık efe
* Gidiyorum- Ahmet Tarık efe
* Senin için - ışıl Ayman

*•*•*•*•*•*•

Ne zaman gider ki insan?
Vakti , zamanı varmıdır gidişinin ?
Hiç beklemediğimiz bir zamanda ayrılır mı yanı başımızdan ?
Hazırlıksız bir şekilde yanından ayrılırsa ne hissedersin ?
Gitmez deme !
.. çünkü gidiyor..
Gidiyorlar işte..
Ardında bıraktığı tek şey ise acı .
Üstelik bir veda bile etmeden gidiyor!
İnsan en azından " kendine iyyi bak der"
Ama bu kelimeleri bile söyleyemeyecek reddeye gelirler,
Çünkü artık zamanları dolmuştur , ve gitmek için hazırlıksızlar dır ..

2. Bölüm ( bazı gerçekler)

♥╣[-_-]╠♥

Sanırım bir romanın içine düşmüşüm
Ve hiç bir zaman o romanın gülümseyen başkarakteri olmayacaktım .
Zaman artık benim için yeni başlıyor du
Kelimler harf harf yazılırken Kaderime, geleceğim söz konusuydu .
İşte benim dost sandığım orman , sonunda beni de mahvedecekti .

Ruhuma sicil sicil işleyen yağmur azda olsa rahatlatıyor du beni .
Ruhumu ve bedenimi arındırılır mış gibi hafifliyordum .

Nerede olduğumu bilmediğim bir yerde tanımadığım bir yabancılarla ormanın içinden geçiyordum.
En ilginç olanı da bir prensle birlikte aynı atın üzerindeyim.

Ellerimi hafiften de olsa beline sabitlemiştim ,
Benim yükseklik korkum vardı
ve şu an aşağı bakmamak için gözlerimi gökyüzüne dikiyordum .
Yağmur hafiften yağsada uzun zamandır yolda olduğumuzdan üstümüz başımız sırılsıklam olmuştu.