Sabah olmuyor bana
Gece veya gündüz
Sabah akşam farketmiyor
Çünkü hep aynı acı
Çünkü hep aynı baş ağrısı
Aynı içimdeki zehirli yılan
Beni her gün zehirlemeye devam ediyor
Ben artık başka biriyim
Ben kendimi tanıyamıyorum
Ne yemek yemek değil
Ne uyku uyku değil
Ben de bilmiyorum ne zaman
Ne zaman bitecek kuşkular
Ne zaman eski günlerime döneceğim
Onun gülmesi bana dokunuyor
Ben böyle iken onun fütursuzca
Umarsızca hayatına devam etmesi
Ahh kırılgan kalbim
Aşkım nefrete mi dönüşüyor
Bazen Kafka nın örümceğinden farkım yok
Ama benim içimde
Gizlece bekleyen
Zehirli bir yılan var
Durma diyor
Yap diyor,arada bağırıyor, haykırıyor
Arada susturuyorum
Sessizce köşede bekliyor
Fakat bir ortaya çıkarsa
Herkese zarar verecek biliyorum
Zehirli yılanımı seviyorum.
