Brave Obsession (Obsession series #1)

22. Fight

Isang linggo na amg nakakaraan ng makauwi kami galing sa Amorzolo, and parang nag back to normal ang routine namin ni Hale.

He is busy with his work and I manage our home.

But despite him being busy, he will always video chat with me, and always find time to ask what I'm doing.

Nasa shanghai siya ngayon for a business meeting, at bukas siya uuwi ng pilipinas.

"I'm going to get some groceries today." sabi ko sa harap ng macbook ko dahil kausap ko siya.

"can't the housekeeper do that? Bakit ikaw pa?" tanong niya sa akin kaya natawa ako.

"I can do it, Hale. Besides I have some of  your securities here they can help me." sabi ko sa kanya, paakyat na ako sa kwarto ko dahil katatapos ko lang mg lista ng kailangang bilhin kaya nasa kusina ako.

"Love, I don't want you to do something that can exhaust you at the end  of the day." sabi niya sa akin, naka formal si Hale at mukhang nasa conference room na, Maybe hindi pa lang nag uumpisa or wala oang tao doon kaya ang daldal niya.

Whenever he is in a meeting, he always looks so serious and scary, he is strict too, he coldly will say what you failed and miscount.

Pero kapag kausap niya ako ay para siyang bata, and he is always looking after me, and I am thankful for that of course.

"Mabilis lang ako, I promise. I will not lift heavy things." sabi ko sa kanya at nag buntong hininga siya.

Nilapag ko sa kama ang laptop ko at dumapa ako sa kama kaharap siya.

"I miss you, Love." sabi ko sa kanya, nakatuon ang siko niya sa desk at nakalagay ang isang kamay nito sa sintindo niya, he looks so exhausted and damn hot.

"You look hot." sabi ko sa kanya, nakita kung inayos niya ang tuxedo niya.

"Not now, Love. I'm miles away..." bulong niya, natawa ako sa kanya.

"it's so hot here." sabi ko at tinanggal ko ang tshirt ko at biglang napa ayos siya ng upo.

"I'm coming home today. Damn." sabi niya at nagulat ako mg tumayo siya.

"I'm just joking. Love!" tawag ko sa kanya.

"And I'm not." sabi niya, natawa ako.

"stay there please, I don't want you to work when you come home, so please finish that now." sabi ko sa kanya, tiningnan niya akk at nag buntong hininga

"okay..." sabi niya sa kabilang linya at ngumiti ako.

"I'll wait for you na lang." sabi ko sa kanya.

"Take good care of yourself ,Love. Please." pakiisap niya, imbes na siya ang sabihan ko mg ganyan ay ako pa lagi ang inaalala niya.

"I'm fine, just hearing your voice is enough for me." sabi ko sa kanya.

"We're proceeding now, Love."  sabi nito sa akin at tumango ako.

And so I gathered all my courage to say this to him for a long time...

"I love you...Love." sabi ko, nakita kung natigilan siya kaya pinatay ko kaagad ang tawag at nag talukbong ng kumot..
.

But I truly love him though, kahit hindi niya ako sagutin ngayon ay okay lang hindi ko naman hinihinging suklian niya ang pag mamahal ma iyon.

I just want to say it to get it out of my chest....