Subra akong nagulat sa sinabi niya lalo na ang paghubad niya sa harapan ko. Sa loob ng isang buwan na pag-iwas niya sa akin, haharapin niya ako at ito ang sasabihin niya ang maghubad ako? Alam ko kung ano ang gagawin niya pero bakit pakiramdam ko isa akong parausan na basta niya lang diktahan na maghubad sa harapan niya at gawin ang lahat ng iutos niya.
"Ang pinaka ayaw ko sa lahat ay 'yong inuulit ko ang sasabihin ko," malamig na sambit niya. " Hubad at humiga ka sa kama."
Hindi ako natinag. Nakatitig lang ako sa hubad at maskulado niyang katawan. Napalunok ako nang bumaba ang tingin ko sa pagitan ng dalawang hita niya. Napaatras ako nang mapagtanto kung gaano na iyon ka tigas at tayong-tayo handa nang sumabak sa laban.
"Hubad."
Napapitlag ako nang tumaas ang boses niya. Simpleng salita ngunit nagpanginig sa buong kalamnan ko. Hindi ako takot sa mangyari sa amin kundi takot ako sa klase ng pananalita niya. Ma awtoridad. Na kapag hindi mo sinunod mangingig ka sa takot sa maaring gawin niya.
Dahan-dahan kung hinubad ang damit ko kahit nanginginig ang kamay ko. Sa puntong ito, hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko. Takot. Kaba. Hindi ko alam. Basta ang alam ko dapat ko siyang sundin na walang pagtutol sa lahat ng sasabihin niya.
Nakayuko ang ulo ko sa hiya na nararamdaman nang mahubad ko lahat ng damit ko. Ang lakas ng kabog ng puso ko. Pareho na kaming hubo't hubad, parang umurong ang tapang ko na magpaubaya sa kanya. Masakit parin kaya? Para akong na trauma noong una.
"Dapa."
Nalilito na tumingin ako sa kanya. Ngunit hindi iyon nag tagal dahil hindi ko kayang salubongin ang walang emosyon niyang mga mata. Tumalikod ako sa kanya at sumampa sa kama. Anong klaseng dapa ba ang gusto niya? Dumapa ako tulad ng sabi niya, para akong patay sa pwesto ko. Ginawa kong unan ang dalawa kong braso at doon sinubsob ang mukha ko. Makinis naman ang balat ko. Maputi. Wala ring bakas ng peklat o kung ano man ang puwet ko pero shit hiyang-hiya ako. Pero ayos lang siguro yon, kaysa naman sa harapan ko siya tumingin,iyon ang hindi ko kaya.
"Spread your legs widely."
Parang maamong tupa na sumunod ako sa utos niya. Ibinuka ko ang hita ko ayon sa utos niya. Mariin akong napalunok nang maramdaman ang paggalaw ng kama sa pagitan ng hita ko tanda na pumuwesto na doon si Emmanuel.
"Ahhhh!"
Hiyaw ko sa sakit na nararamdaman sa pagkababae ko nang walang pasabi na pinasok ang matigas niyang alaga sa bukana ko. Mariin akong napakapit sa bed sheet at sinubsob ang mukha ko doon. Akala ko hindi na masakit pero tangina parang ganito rin noong una.
"Don't make a noise."
Pinigilan ko ang mapahikbi ngunit nang umulos siya gusto siyang patigilin dahil sa sakit na gumagapang kapag gumalaw siya. Napa angat ang katawan ko. Gusto kong itigil niya ang ginawa niya. Hindi ko kaya. Mahapdi. Masakit. Parang hiniwa.
"Ahhhh."
I moan in pain. Hindi ko na rin napigilan ang mapahikbi. Patuloy parin siya sa kanyang ginagawa. Dahan-dahan ang kanyang paggalaw ngunit madiin ang bawat pag-ulos niya. Parang umabot yata sa pusod ko ang tete niya.
"Hindi ko sinabi na gumalaw ka," ani nito at mas lalong ibinaon ang pag ulos niya. "Dumapa ka lang at itahimik mo 'yang bunganga mo."
Napatakip ako sa aking bibig nang muli niyang ibinaon ang alaga niya at parang may tinamaan siya sa loob ko na matigas na bagay. Masakit ngunit may kakaibang dulot na kiliti sa tuwing tatamaan niya iyon.
Walang pag-iingat ang bawat pag ulos niya. Mabilis. Madiin. Hindi alintana na nasasaktan ako sa ginagawa niya. Ngunit hindi ako nagreklamo. Tiniis ko ang sakit at hapdi at hinayaan siya sa gagawin niya. Mabuti nalang at hindi masyadong maalog ang kama kung hindi baka nahimatay na ako sa hilo sa bilis ng bawat pag ulos ni Emmanuel.
BINABASA MO ANG
My Ruthless Mafia Husband [COMPLETED]
Fiksi UmumR-18. Not suitable for young readers. Debbie Mae Layson, ang babaeng naghahangad na mapansin at makita ng lalaking pinagpantasyahan niya sa magazine; si Emmanuel Montefalco. Ngunit sa hindi inaasahan, dahil sa dare ng kanyang kaibigan na akitin...