Het skelet loopt of me af. Hij heeft een bijl vast en zwaait ermee. Ik ontwijk zijn eerste slag en spring achteruit. Ik gooi de boemerang, die hem raakt. Ik pak de boemerang uit de lucht en ren op hem af, met zwaard en schild. Hij beukt op me in, maar ik hou hem tegen met het schild. Als ik een opening zie, steek ik tussen zijn bescherming door. Hij slaakt een kreet. Bescherming valt van hem af. Hij begint nog woester met zijn bijl te slaan. Ik moet steeds sneller ontwijken, wil ik niet geraakt worden. Dan zie ik mijn kans. Ik steek het zwaard op zijn zwakke plek en hij valt uiteen in een hoopje botten. De bescherming lost op, maar de botten blijven. Een kist verschijnt. Ik loop ernaar toe en open hem. Een sleutel! Die kan ik op de deur voor me gebruiken. Ik steek de sleutel in het slot en open de deur. Een harde wind komt me tegemoet. "Wat is dit?", vraag ik aan Ivan. "Ik heb geen idee", zegt hij. Wat heb ik toch veel aan je Ivan, denk ik. Ik schuifel voorzichtig naar voren. De wind waait zo hard, dat ik een paar keer val. Ivan wordt ook tegen de kant aan geblazen. Dan pak ik Ivan. "Wat doe je?!", roept hij uit. "Jou beschermen", sis ik. Ik hou hem tegen mij aan, terwijl ik naar de ander kant van de kamer loop. Daar is een hendel. Ik haal hem over. "Volgens mij, heb je iets geactiveerd in de hoofdkamer", zegt Ivan. Ik knik. Nu weer terug. Ik kom uiteindelijk, met moeite, weer uit in de hoofdkamer. Wat zou die hendel geactiveerd hebben? Ik loop naar de tweede deur, aan de rechterkant. In één van deze kamers, moet de sleutel naar de baas liggen. Maar in welke? Ik wil de deur open doen, als ik iets hoor. Een horde rode wezens komt van de trap af, op mij afrennend. Ik gooi de boemerang en pak mijn boog. Ik leg een pijl aan en schiet wat monsters dood. Ik vang de boemerang weer en doe hem terug. Ik blijf schieten, tot ik wel mijn zwaard moet pakken. Dan zie ik een verdacht bekend figuur, verschijnen tussen de wezens. Link! Ik zie hoe hij naar me toe loopt. "Zelda", zegt hij koel. "Link", zeg ik, ook koel. "Mag ik vragen, waarom jij de sleutel van het westen wil? Mijn meester heeft ze nodig om Demise op te roepen. De echte", zegt hij. "Ik zoek naar die sleutels, vanwege een rede. Een rede die jou niks aangaat", zeg ik. "Als je naar de baas wilt, zul je de sleutel moeten hebben. En die heb ik". Hij pakt de sleutel tevoorschijn. Hoe komt hij daaraan? "Geef hier! Ik heb hem harder nodig, dan jou!", zeg ik boos. Hoe hebben ze me hier eigenlijk gevonden? "Nee", zegt hij. Ik dacht nog wel dat hij om me gaf. "Best", snauw ik. Ik weet dat hij, al die dingen niet meent, maar echt niet dat ik over me heen laat lopen. Ik begin de wezens opzij te duwen om naar de trap te lopen. "Wat doe jij nou?", vraagt Ivan verbaasd. "Vertrouw me", zeg ik zacht. Als ik deze sleutel niet kan krijgen, pak ik eerst wel de anderen. "Waar ga jij heen?", vraagt Link. "Een andere tempel", zeg ik. Ik loop de trap af naar de deur. Een paar rode wezens komen me achterna. "Naar het noorden!", zeg ik. Ik wijs naar het zuiden. Ik hoop dat, die monsters zou dom zijn, om het te geloven. Als Link, naar het noorden gaat, ga ik naar het zuiden. Zo simpel is het. Ik hoor de wezens terug rennen, naar boven. Tijd om naar het zuiden te gaan!
Mijn voeten doen zeer, van het lange lopen. Ik wil graag rusten, maar ik moet zo snel mogelijk naar het zuiden. Naar de tempel of wat het dan ook is. Toch zit ik nog steeds te twijfelen, over de oude stad. De tempel, kan geen stad zijn geweest. Dat is niet logisch. Dus, misschien moest het ergens anders zijn. Misschien, is dit de echte Link niet. Ook daar twijfel ik over. Het kan waar zijn, ik weet dat, die magie bestaat. Toch zou een kopie van hem, niet zo echt zijn. Een kopie, zou zich niet zou gedragen. Die zou alleen orders kunnen opvolgen. Ik plof neer op de grond. Ik ben uitgeput. "Wat is er?", vraagt Ivan. "Kunnen we even uitrusten?", vraag ik. Ik ben totaal op. "We moeten nu door. Misschien dat Link die truc wel doorheeft. Dus schiet...". De rest vervaagt. Ik ben al in slaap gevallen.
"Zoek ze", zegt een stem. "Wie zijn ze?", vraag ik. "Degene, die Link hielpen, tijdens al zijn avonturen", zegt de stem. "Link is maar door één geholpen", zeg ik. "Er waren meer, die Link en al zijn vorige levens hielpen, het kwaad te verslaan. Zij kunnen je helpen, de oude Link terug te brengen". "Waar, moet ik beginnen?", vraag ik. "Begin met Midna. De Twilight Princess", zegt de stem. Alles lost langzaam op.
Ik open mijn ogen. Dat was een rare droom. Ik moet degene zoeken die Link en zijn vorige levens hielpen. Dus ik moet beginnen met ene Midna? De prinses van de Twilight Realm. Ik ken de wereld uit verhalen, maar ik geloofde niet dat het echt bestond. Tot nu. Ik sta op. "Eindelijk, je bent wakker", zegt Ivan. "Nu snel naar de Zuider tempel", zegt hij. "Niet echt", zeg ik. "Wat niet echt?", vraagt hij. "Dat leg ik onderweg wel uit. Nu moeten we opzoek naar Midna", zeg ik. "Wie is Midna?", vraagt hij. "Leg ik onderweg wel uit", zeg ik. Dan gaan we op pad. Opzoek naar Midna, de Twilight Princess!

JE LEEST
Time to rescue a Hero!
FanficLink zijn avontuur is voorbij. Hij heeft veel bazen verslagen en er is vrede. Was het maar over. Op een dag is Link weg. Zelda gaat naar hem opzoek. Een aanwijzing zegt dat hij naar een oude stad is gegaan. Zelda is vastbesloten hem te gaan zoeken...