HARAM SEVDA (Düzenleniyor.)

24-Sancı

Mezarlığa bakıyordum.Tam karşımda bir aile mezarlığı.Babam,üvey annem ve küçük kardeşimin olduğu mezarlık.Ama abim yoktu.Gözlerim çoktan dolmuştu. Hatta şuan ağlıyordum.Düşecek gibi olunca mezarın mermerine tutundum.Alex yanıma geldi.Ağlayarak ona baktım. ''Bana neden söylemedin?'' dedim.

''Hamileydin ve üzülmeni istemedim.'' dedi.

''Abimin burada mezarı yok.O nerede?'' dedim.

''Abin nerede bilmiyorum ama o yaşıyor'' dedi.

''Alex lütfen bana abimi bul,lütfen'' dedim hıçkırarak.

''Bulacağım Rus güzeli.Söz veriyorum bulacağım'' dedi.

''Onlara bunu kim yaptı? Kim öldürdü ailemi?'' dedim.

''Seninle o zamanlar aramız iyi değildi.Bana bir haber geldi.Kim olduklarını bilmiyorum ama birileri sizin evinize gizlice girmiş.Üvey annenden zorla sizin evin tapusunu almışlar sonra da..'' derken sustu.

''Sonra da ne? Ne Alex söylesene!''

''Üvey annene tecavüz edip öldürmüşler.Küçük kardeşin ve abin her şeyi görmüş ama bir şey yapamamışlar.Sonra abinin karşısında küçük kardeşini vurmuşlar.Neden bilmiyorum abini dövmüşler ama öldürmemişler onu bırakmışlar. Ama abin kayıp,araştırdım fakat hiçbir haber yok.Belki de o da öldü.'' dedi Alex.

Yere çökmüş bağıra bağıra ağlıyordum.Canım acıyordu.Küçük kardeşim o acıya nasıl dayanmıştı nasıl kıymışlardı ona? Ya üvey annem.Bana ne yaparsa yapsın o bir anneydi,o bir kadındı.Nasıl tecavüz edip evlatlarının karşısında öldürürlerdi ki? Hangi vicdansız böyle bir şeyi yapabilirdi?

''Alex lütfen onları bul.Kim böyle bir şeyi yaptıysa bul ve cezasını ver lütfen.Sana yalvarıyorum.Lütfen,aileme bunu yapanı bul.Canım çok acıyor nefes alamıyorum Alex'' dedim boğazımı tutarken.Gene astımım tutmuştu.Alex hemen arabaya koştu ve yanıma geldi.Elinde astım ilacım vardı.Bana uzatınca hemen nefes çekmeye başladım.Kendime gelince ilacı çekip tekrar ağlamaya başladım.Canım çok yanıyordu.Alex başımı onun göğsüne yasladı.Ben onun gömleğini tutarak hıçkırarak ağlıyordum.O da başımı öpüp saçımı okşuyordu.

Bizim acılarımız,çaresizliklerimiz,yalvarışlarımız sadece ikimiz arasında olurdu. Biz Alex ile birbirimizi anlıyorduk.Kimsenin yanında çaresiz olmazdık.Biz birbirimizin yanında en güçsüz hallerimizi gösterirdik.Bana başta ne kadar kötü davransa da o bana ben ona muhtaçtım.Bizim birbirimizden başka kimsemiz yoktu.

Ne olursa olsun eğer abim yaşıyorsa onu bulmam lazımdı.O benim ailemden kalan tek kişiydi.Öz kardeş olmayabilirdik ama biz can ciğerdik.O benim abimdi beni kardeşi olarak benimsemişti.Bana hiç kötü davranmazdı.Beni bu zamana kadar hep koruyup kollamıştı.Hatta Damla doğacağı zamanlar abimi çok kıskanırdım.Ya Damla'yı çok severde beni sevmezse diye.Hatta ağlardım. Ama abim hiçbir zaman öyle davranmamıştı.O ben hiç yalnız bırakmamışken şimdi ben onu yalnız bırakamazdım.Hemde onun karşısında annemle kardeşim ölmüştü.O şimdi daha da çok kötü durumdaydı.Bana ihtiyacı vardı.