+18
Mıckey Mouse: Afel lütfen motoruma o çıkartmaları sen yapıştırdım deme!!
İnatçı Keçi: Ne motoru yaa iyice uçtun sen kendine gel paşam!
Mıckey Mouse: Afel! Kızım dalga geçme benimle motorun içine etmişsin resmen.
İnatçı Keçi: Noldu paşam artık...
Evet üniversite sınavlarının açıklanacağı sabah içimde tuhaf bir his vardı acaba kazandım mı?
Kalbim deli gibi atıyordu hayalini kurduğum o şehre ve üniversiteye gidebilecek miydim?
Elim yavaşça ve korkuyla bilgisayardaki sonuç bölümüne giderken bayılacakmışım gibi hissediyordum...
O korkuyla ellerimle gözümü kapattım ve parmaklarım arasından ekrana baktım ve bir an şaşırıp tekrardan bakınca elimi yüzümden indirip deli gibi sevinç çığlıkları atmaya başladım.
istediğim üniveristeyi kazanmıştım, başarmıştım. O sırada çığlıklarımı duyan ailem bir hışımla odama gelip ne olduğunu sordu. Bende onlara sonuç ekranını gösterdim ve onlarda benim gibi hem şaşırıp hem sevindiler .
Bu başarımı kutlamak için güzel bir yerde yemeğe çıktık.
Aileme son kez sıkıca sarılıyordum. Annemin ve babamın işlerinden dolayı şehir dışına çıkmaları gerekliydi ve bende okulum için İstanbul'da kalmalıydım.
ama içimde acı bir burukluk vardı, ilk defa onlardan ayrı kalacaktım...
Yavaşça sarılmayı sonlandırırken onlara son kez sıcak bir şekilde gülümsemeyle uğurladım...
Onlar gittikten sonra bana üniversitesi için hediye aldıkları arabama doğru ilerledim.
Arabaya binip çalıştırdıktan sonra yavaşça eşyaları önceden kurulmuş ve hazır bir şekilde beni bekleyen yeni evime doğru yol aldım. Artık yeni bir hayata tek başıma başlıyordum.
Bu yeni hayatım için çok heyecanlıydım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Afel'in arabası)
BU BİZİM İLK WATPAD KİTABIMIZ ve bu kurgu iki kişi baya düşünerek yazıyoruz ve iki ayrı hesaptan paylaşımı olucağını söylemek isterim. Umarım okurken keyif alırsınız:)
