Ayperi: Sen benimle dalga mı geçiyorsun?
0531***: Aksine çok ciddiyim.
0531***: Uslu olman gerekiyor.
Sarhoş olduğunuzda en fazla ne yapabilirsiniz?
************
Dudakları dudaklarımın üzerinde, "Bedenin beni istiyor. Buna sen dahi engel olamıyorsun...
Yeni bölümlee karşınızdayımm. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Ben çok iyimm. Hayatımda bazı değişiklikler oldu. O yüzden bölümü tahmin ettiğim zamanda bitiremedim. Diğer bölüm Ayperi ve Barut karşılaşmasını okuyacağız. Geliyor gelmekte olan. 😁
Bu hafta yoğun zamanımda göremediğim yorumlarınıza da bakacağım kısım kısım ilerliyorum. İlginize teşekkür ederim. Birtanesiniz. ♥️
Keyifli okumalar.
|MERT ŞENEL- ŞARAPLAR VE KADINLAR|
(02.11.2022 - 20:00)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
★★★
Hayatımda neyim eksik diye kendime sorduğum ve cevabını bir türlü veremediğim, vermekten korktuğum soruyu kendime tekrar soruyordum şu an.
Benim hayatımda ne eksik?
Bu eksikliği neden onunla tamamlamak istiyordum?
Neden onu ısrarla bulmak istiyordum?
O gece benim hatırlamadığım zaman diliminde o adam kalbime dokunacak bir şey yapmıştı. İçimdeki inadın sebebini bir türlü anlamıyordum. Fakat merakım bir yana ona duyduğum çekim de bir yanaydı.
Hafızam beni yanıltmıyorsa o adam da benden etkilenmişti. Belki de gelgit yaşamasının sebebi budur.
Tamam biraz da ben damarına basmış olabilirim. Yaptıklarımı hatırlayınca bile utanıyordum.
Karşıma çıkma lüzumu bile görmeyen bir adamın peşinden ben neden koşuyordum ki?
O yüzden şaşkınlıkla Menderes'e bakarken aklımdan bunlar geçiyordu. Notta yazan harfler boşuna değildi biliyordum.
"Gerçek ismim Barut değil, sen beni tanıdığını mı sanıyorsun?" der gibiydi.
Gerçeklerden bahsetmişti. Benim hayatımda ki tek gerçeğim ve amacım belliydi. O adamı bulup öldürmek. Cihangir abime verdiğim sözden kaynaklı yapamıyordum. Bu da beni dibe cekiyordu. Dibe battıkça debeleniyordum. Debelendikçe yoruluyordum.
Ben kendi içimde arafı yaşıyordum.
O adamı bulmadıkça cehennemi, onu öldürdüğümü düşününce cenneti...
Gözlerimin dolduğunu anlayınca kafamı eğdim. Derin bir nefes aldım. Aynı anda sağ gözümden bir damla yaş özgürlüğüne kavuştu. Bu not bana neden bu kadar dokunmuştu?
Kendi gerçeğimi bulmam da bana yardım mı edecekti? Ama neden?
Ben kafamın içinde sorularla boğuşurken Sedef yanıma gelip koluma girdi. Sanki nasıl bir ruh halinde olduğumu anlamıştı.
Karşımdaki adamlara hiçbir şey demeden ve yüzlerine bakmadan Sedef ile birlikte arkamı döndüm. Onlara söyleyecek bir sözüm yoktu.
