Her sey 30 eylulde baslamisti.Onu ilk hissedisim ilk taniyisim ilk tadisim.O gunden bu yana hayatim olmustu onemli olan su ki bunu sadece benim bilmem bunlari dusunurken zil sesini duymustum birden sicradim.O sirada en yakin arkadasim Eylul bana dogru kosarak Lara diye seslendi.Hic bir sey umrumda degildi cunku o geliyordu gercekten oydu Cem'di.Beni tanimayisi bakmayisi o kadar canimi acidiyordu ki ben her seyiyle taniyordum onu.
Okul sonrasi eve gelmistim Cemle odalarimiz karsi karsiyaydi.Odama gidip perdenin arkasinda gizlenip ona baktim kumral saclari ela cekik gozleriyle resmen asik oldum annem sinem yemek icim beni cagirdi kosarak asagi indim
-Bugun nasildi?
-İyiydi ac degilim anne daha sonra yiyecegim
-Tamam tatlim
-Seni seviyorum
-Ben de seni seviyorum' diyerek yukari ciktim
Kendime soz verdim yarin hayatimi degistiricek gun olucak konusucam onunla dedim muzik dinliyordum o sirada gozum pencereye kaydi ve Cem bana bakiyordu gulumsedi icimden CİGLİK ATTİM ve ben de gulumsedim heyecandan napicaktim aman tanrim bu harika hemen Eylul'u aradim bu 5 saniyelik ani 1 saat anlattim annemin yanina indigimde agliyordu ben gelince gozlerimi sildi ve yemegimi hazirladi babamin resimlerine bakiyordu.Babami 2 sene once ben 15 yasindayken trafik kazasinda kaybetmistik.ona sarildim ve yemegimi yedim.yatagimda muzik dinlerken uyuyakalmisim
İSTE O SABAH GELDİ,UYANDİM!
Yesil gozlerimi belirginlestirerek makyajimi yaptim siyah sort gomlek giydim sari saclarimi duzlestirsim her seyin en iyisiyle hazirdim sonunda ciktim.Cem'le ayni saatte cikmiyorduk o benden 10 dakika sonra cikiyordu bekledim bekledim bekledim...
Sonunda cikti cok heyecanladim kalbim agzimda atiyordu sanki yanina gittim ve birlikte yuruyelim mi dedim bu benim en guzel 10 saniyemdi...
