တွဲလာတဲ့ လက်နှစ်စုံက အခုလောက်ဆို လေးနှစ်ကျော်ခဲ့ပြီ
ပြောင်းလဲ တတ်တဲ့ လူတွေကြား အကျင့်ဆိုးတွေကတော့ ဖျောက်မရဆဲ။
သူက အလုပ်ကို သိပ်ကြိုက်တဲ့ အလုပ် သမား၊ ဂီတဟာ သူ့ဘဝဆိုတဲ့ ဂီတသည်၊ ရင့်ကျက်တာမှလည်း လွန်ရောပဲမို့ ရန်ဖြစ်လို့ ငိုတိုင်း သူကပဲ စိတ်ရှည်ရှည် ချော့တတ်ပါတယ်။
ကိုယ်တစ်ခါမှ မစားဖူးတဲ့ သူ့ဒေသက မုန့်တွေကိုလည်း မြည်းစမ်းခိုင်း တတ်တဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ အရှေ့တိုင်းသားလေး ကိုယ်ကတော့ အားကိုးတကြီး "လူကြီး" လို့ပဲ ခေါ်ပါတယ်။
ကိုယ်နဲ့ ရှစ်နှစ်ကွာတဲ့ ၁၈၁ စင်တီမီတာ အရပ်ရှိ လူကြီးက သိပ်ခန့်ညားတယ်။ လက်ချောင်း ရှည်ရှည်တွေက ကိုယ်နဲ့ ယှဉ်ရင် သိပ်ကို ကွာလှရော။
စက်ဘီး မစီးတတ်တဲ့ ကိုယ်နဲ့ စက်ဘီးသမား လူကြီးက ဘယ်လိုမှ ညှိမရ။ အဲ့လို အချိန်တိုင်းလည်း လူကြီးက စီးနေကြ ဘီးလေးကို ထိုင်ခုံတပ်ပြီး ရအောင် ကိုယ်နဲ့ ညှိယူတယ်။
အားလပ်ရက်လေးရလို့ ကြင်ကြင်နာနာလေး ချက်ပြုတ်ပေးချင်တိုင်းလည်း အနားမှ လိုက်ရူပ်တတ်တဲ့ လူကြီးဟာ ဒီလိုနေရာမှာတော့ ကိုယ့်ကို မှီရတတ်ပါတယ်။
အမြဲလိုလို ရှေ့တန်းတင်ပြီး ဘေးက အားပေးတတ်တဲ့ လူကြီးက ကိုယ်အောင်မြင်မှုလေး တစ်ခုလောက် ရတဲ့ခါ ပါးချိုင့်တွေပေါ်အောင် ပြုံးပါတယ်။
ပါရမီတွေကို ဖြည့်ဖို့ရာ
အချင်းချင်းရဲ့ စိတ်ဝိဉာဉ်ကို
ဖန်ဆင်းရှင်ဟာ လှလှလေး ချည်ပေးသည်..။
အလုပ်မှာ အဆင်မပြေလို့ စိတ်ဓာတ်ကျတိုင်းလည်း လူကြီးဟာ ကိုယ်အတွက် ကုစားရာ ဇုန်တစ်ခုကို ဖြစ်လို့။
မရင့်ကျက်ဘဲ ဆိုးမိတိုင်း သူပြောတတ်တဲ့ ဆုံးမစကားတွေရဲ့ အစကို "ကလေးကကွာ" ဆိုပြီး ချီတတ်သည်။
ဒီလိုဆိုတိုင်း သူဟာ ကိုယ့်ကို ငြီးငွေ့နေတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ ကိုယ့်ကို လိမ္မာစေချင်လို့ ပြောတဲ့ ပုံစံမျိုး။
ဆက်နွယ်မှုတွေကို ဘယ်လို ခိုင်အောင် ကျစ်လည်းဆို ကိုယ့်ခံယူချက်ကတော့ အချစ်တစ်ခုပါပဲ။
ရိုးရှင်းတဲ့ စာလုံး နှစ်လုံးသာ ပါတဲ့
အချစ်နဲ့သာဆို ဒီလက်တွေဟာ မြဲပါတယ်။
Oct 26 2022
တြဲလာတဲ့ လက္ႏွစ္စုံက အခုေလာက္ဆို ေလးႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ
ေျပာင္းလဲ တတ္တဲ့ လူေတြၾကား အက်င့္ဆိုးေတြကေတာ့ ေဖ်ာက္မရဆဲ။
သူက အလုပ္ကို သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ အလုပ္ သမား၊ ဂီတဟာ သူ႕ဘဝဆိုတဲ့ ဂီတသည္၊ ရင့္က်က္တာမွလည္း လြန္ေရာပဲမို႔ ရန္ျဖစ္လို႔ ငိုတိုင္း သူကပဲ စိတ္ရွည္ရွည္ ေခ်ာ့တတ္ပါတယ္။
ကိုယ္တစ္ခါမွ မစားဖူးတဲ့ သူ႕ေဒသက မုန႔္ေတြကိုလည္း ျမည္းစမ္းခိုင္း တတ္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ အေရွ႕တိုင္းသားေလး ကိုယ္ကေတာ့ အားကိုးတႀကီး "လူႀကီး" လို႔ပဲ ေခၚပါတယ္။
ကိုယ္နဲ႕ ရွစ္ႏွစ္ကြာတဲ့ ၁၈၁ စင္တီမီတာ အရပ္ရွိ လူႀကီးက သိပ္ခန႔္ညားတယ္။ လက္ေခ်ာင္း ရွည္ရွည္ေတြက ကိုယ္နဲ႕ ယွဥ္ရင္ သိပ္ကို ကြာလွေရာ။
စက္ဘီး မစီးတတ္တဲ့ ကိုယ္နဲ႕ စက္ဘီးသမား လူႀကီးက ဘယ္လိုမွ ညွိမရ။ အဲ့လို အခ်ိန္တိုင္းလည္း လူႀကီးက စီးေနၾက ဘီးေလးကို ထိုင္ခုံတပ္ၿပီး ရေအာင္ ကိုယ္နဲ႕ ညွိယူတယ္။
အားလပ္ရက္ေလးရလို႔ ၾကင္ၾကင္နာနာေလး ခ်က္ျပဳတ္ေပးခ်င္တိုင္းလည္း အနားမွ လိုက္႐ူပ္တတ္တဲ့ လူႀကီးဟာ ဒီလိုေနရာမွာေတာ့ ကိုယ့္ကို မွီရတတ္ပါတယ္။
အၿမဲလိုလို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး ေဘးက အားေပးတတ္တဲ့ လူႀကီးက ကိုယ္ေအာင္ျမင္မႈေလး တစ္ခုေလာက္ ရတဲ့ခါ ပါးခ်ိဳင့္ေတြေပၚေအာင္ ၿပဳံးပါတယ္။
ပါရမီေတြကို ျဖည့္ဖို႔ရာ
အခ်င္းခ်င္းရဲ႕ စိတ္ဝိဉာဥ္ကို
ဖန္ဆင္းရွင္ဟာ လွလွေလး ခ်ည္ေပးသည္..။
အလုပ္မွာ အဆင္မေျပလို႔ စိတ္ဓာတ္က်တိဳင္းလည္း လူႀကီးဟာ ကိုယ္အတြက္ ကုစားရာ ဇုန္တစ္ခုကို ျဖစ္လို႔။
မရင့္က်က္ဘဲ ဆိုးမိတိုင္း သူေျပာတတ္တဲ့ ဆုံးမစကားေတြရဲ႕ အစကို "ကေလးကကြာ" ဆိုၿပီး ခ်ီတတ္သည္။
ဒီလိုဆိုတိုင္း သူဟာ ကိုယ့္ကို ၿငီးေငြ႕ေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ကို လိမၼာေစခ်င္လို႔ ေျပာတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး။
ဆက္ႏြယ္မႈေတြကို ဘယ္လို ခိုင္ေအာင္ က်စ္လည္းဆို ကိုယ့္ခံယူခ်က္ကေတာ့ အခ်စ္တစ္ခုပါပဲ။
ရိုးရွင္းတဲ့ စာလုံး ႏွစ္လုံးသာ ပါတဲ့
အခ်စ္နဲ႕သာဆို ဒီလက္ေတြဟာ ၿမဲပါတယ္။
Oct 26 2022
