«ជីមីនឯងបានធ្វេីអីខ្លះ មានដឹងខ្លួនទេ?» សំទ្បេងគ្រល៌រធំបែបខឹង ស្តីអេាយមនុស្សដែលម្នាក់មានស្តេីងតូចច្រទ្បឹងអង្គុយលេីសាទ្បុងទាំងអេានមុខចុះ មុននឹងងេីយមុខទ្បេីងតបវិញ÷
«ខ្ញុំមិនបានទេលេាកពូ ពេលនេាះគ្រាន់តែចៃដន្យប៉ុណ្ណេាះ គេជាអ្នកថេីបខ្ញុំមុនទេលេាកពូ អ្ហឹកៗសូមលេាកពូជឿខ្ញុំទៅ» រាងតូចរាបរៀបប្រាប់ទៅលេាកពូទាំងទឹកភ្នែកកាត់ថ្ពល់មិនឈប់ ព្រេាះគេមិនបានធ្វេីរឿងទាំងអស់ពិតមែន ការដែលលេាកពូថាអេាយគេដូច្នេះក៏ព្រេាះតែ នាយកំលេាះចាស់មីនយ៉ុនហ្គីបានឃេីញមនុស្សប្រុសម្នាក់និងរាងតូចកំពុងតែថេីបគ្នាក្នុងទ្បានស្របពេលបុរសនេាះជូនជីមីនមកដល់មុខផ្ទះ ដែលទាំងនេះយ៉ុនហ្គីដែលជាពូ គឺបានត្រឹមសម្លឹងមេីលរាងតូចពីចម្ងាយទាំងក្តៅចិត្តរហូតមករករឿងពេលនេះឯង។
«ថេីបមុនហ្អេស? ឯងដែលស្តាប់សម្តីយេីងប្រាប់ឯងពីមុន ឯងចាំយេីងបានប្រាប់អីខ្លះដល់ឯង ហេតុអីឯងព្រហឺនបញ្ឈឺយេីងនៅមុខផ្ទះបែបនេះ? ឬខ្លាចយេីងមិនឃេីញមែនទេ?» យ៉ុនហ្គឺខឹងខ្លាំងឈរលែងជាប់ដេីរទៅមកនឹងមុខរាងតូច គេស្តីប្រដៅជីមីនមករាប់ភ្លេចហេីយ គឺមិនអេាយគេទាក់ទងជាមួយអ្នមដទៃមានសង្សារបេីសិនគេមិនទាន់រៀនចប់សកល តែពេលនេះគេឆ្នាំទី4គឺឆ្នាំបញ្ជប់ហេីយ ជីមីននៅតែមិនអាចទ្រាំបានជាមយយការបិទសិទ្ធនេះខ្លាំងណាស់ រហូតភ្លេចខ្លួនបណ្តេាយអេាយសង្សារជូនខ្លួនមកដល់ផ្ទះទៀត។
«លេាកពូបិទសិទ្ធខ្ញុំមករហូតហេីយ វាគួដល់ពេលខ្ញុំ ខ្ញុំមានមនុស្សដែលខ្ញុំស្រទ្បាញ់ តែលេាកពូតែងតែព្យាយាមរារាំងមិនអេាយពួកគេមកជិតខ្ញុំ តេីលេាកពូចង់អេាយខ្ញុំនៅបែបនេះរហូតដូចជាលេាកពូមែនទេ?» រាងតូចនិយាយចេញមកទាំងមិនបានគិតព្រេាះកំហឹងបាំងជិតគេអស់ទៅហេីយ មិនយល់ថាអ្វីដែលជាពាក្យគួសមនេាះទេ ដែលអ្នកឈរស្តាប់នេាះគឺធ្វេីអេាយនាយកាន់តែខឹង ងាកមកសំទ្បឹងរាងតូចនិងនិយាយទាំងសំទ្បុត÷
«យេីងចិញ្ចឹមឯងតាំងពីតូច ឯងតបស្នងអេាយយេីងវិញដេាយសម្តីបែបនេះមែនទេ? យេីងជាពូរបស់ឯងណាជីមីន ឬឯងឈ្លក់វង្វេងជាមួយប្រុសដល់ថ្នាក់លែងស្គាល់យេីងជាពូហេីយមែនទេ?» យ៉ុនហ្គីនស្តីអេាយរាងតូចតាមចិត្តកំពុងខឹង បន្ទាប់ពីឪពុកម្តាយជីមីនស្លាប់ដេាយគ្រេាះថ្នាក់ចរាចរណ៍ទៅគឺមានតែនឹងហេីយដែលជាប្អូនបង្កេីតត្រូវទទួលជីមីនមកចិញ្ចឹមតាមបណ្តាំបងប្រុសមុនពេលស្លាប់។
