Yazdıklarım, birçok 14-16 yaş grubunun başına gelmiştir.
Hayatı yaşamaya başladığında başarmışsın demektir. Çünkü hayat, insana hiç olmadık zamanlarda hiç olmadık şeyler getiriyor iyi veya kötü. Kötülere karşı olgun olmak zorundasın, iyilere karşı güler yüzlülüğünü bozmamalısın.
Bazen çocukluğunu bile yaşatmıyor sana, bazende kötü anılarınla iyi günlerini unutturmayı başarıyor.
Ben 14 yaşında hedefleri büyük olan bi kızım.
Hayatın nasıl birsey olduğunu çok erken yaşta öğrendim. Çok erken yaşta olgun olmam gerektiğinide..
Olgun olmam için hayat bana çok kötü bi olay, çok acı bi durum vermedi.
Ben kendi kapalı ve saklı kutumun içinde düşüne düşüne karar verdim.
Sezgilerimin, insan değerinin önemli olduğunu ve buna karşılık olgun, iyimser, yüzümü asmadan da yaşayabiliceğimi hissetirdi.
Sezgilerimin bana bunları hissettirmesinin sebebi; 14 yaşında olmama rağmen her türden, farklı farklı, iyi veya kötü, zengin veya fakir, şımarık, zeki, bencil, cahil insanları görümem ve tanışmamdı.
