Savaş daha kapsamlı bir araştırma yaparak benim bilmediğim bazı bilgileri ortaya çıkaracağına emindim bilmiyordum belki oda benimle aynı sonuca ulaşacaktır belkide ortada hiç bir şey yoktur adam normal biridir yine benim sizofrenligim tutmuş olabilir
Ozaman annende gerçekten güzel bir özür dilemen gerek ve o kafasında güneş parlayandan adamdanda
Haklıydı ozaman her ikisinden özür dilemem lazımdı ne yapacağımı bilmiyordum sonsuza kadar böyle ilerlemeyecegine gire ben hep savaş gilde yatmayacağıma göre
"Bu arada bugün babam ve damla geliyor"
Acaba damla burda olduğumu duyarsa ne tepki verirdi
Damla savaşın tek kız kardeşiydi ve..Tek kardesi aslında damlada ailesinin yanında yaşıyordu ama bu sene üniversiteye geçtiği için istediği bölümün puanını başka bir şehirde tutturmuştu aslında yine girip daha fazla puan almak isteyerek daha iyi bir fakülteye gitmek istiyordu ama bi yandan başaramam korkusu sarınca bizde hayatıı ertelememesi gerektiğini gitmesini onun için güzel olacağını söyledikFakat sorun Şuki bilmediğim bir sebepten dolayı o şehire tek başına gitmek istesede behzat amca izin vermemiş ama tüm ailesine toplayi götürmek istemediği için yalnız o gitmisti damlanın yanında
Damlada beni çoktan öte bir şekilde severdi bende 4 yaş küçük olmasına rağmen abla kelimesini sevmiyordum ben 22 o ise 18 yaşındaydı gerçekten bana iyi gelen aselden sonra ki kız kardeşim diyebilirdim onunla sohbet etmek dertleşmek ayrı güzeldi en önemlisi orda olan orda kalıyordu
...
"Heh buldum"diyerek aldı ve bana dondu elindeki kıyafetlerle ustum kirlenmisti melike teyze ise damlanın kıyafetlerinden çıkarıp vermişti
"Ay guzel yawrum çok yakışacak"
"Altı üstü kiyafet"
"Sen ne giysen yakışır inşallah damlada senin gibi olur ay bugün geliyorlar çok heyecanlıyım neredeyse 9 aydan beri görmüyorum neyse neyse ben çıkayımda sen rahat rahat giyin"bana öpücük yollayıp çıktığında bende elindekileri inceledim siyah bir pantolon ve ondan daha koyu bir renkte boğazlı kazak diyebilirim
(Model)
Bunları giyip telefonumu elime aldım odadan çıkmadan önce 2 gün boyunca açmadığım telefonumu açtım ve 3 saniye sonra gelen ard arda bildirimlerle kaşlarımı cattim birkaç tanesi o geceden kalma savasindi çoğu aselin ve diğer kalanlar çoğunlukta olarak anneminde aynı şekilde aramada öyleydi bakmadan çıktım bakmak istemiyordum ne yazmış ne demiş bilmek istemiyordum ama icimdeki ses kendini belli edercesine sanki onun için önemliymiş gibi konustu
Aramış asil
Gercektende aramış yani helal olsun aklına gelmişsem iyiydi en azindan odadan çıkıp yan odaya savaşın odasına girdim.
Kapıyı kapatırken yüzünü inceledim kaşlarını çalmış pür dikkat ekranda yazan yazıyı okuyordu