8.BÖLÜM

115 9 0
                                    

Bu gördüğüm manzara tam kalbimin ortasına oturup sıkışmasina neden olacak kadar ağırdı güya hersey rüyaydı 3 günlük dünyaydı

Söylesenize ne zaman bitecek bu 3 gun

Bitmesini beklemekten hayatı yaşamaktan hep birseylwrin ters gitmesinden,ailemi teker kaybetmek,en önemlisi canımın gitmesine artık dayanamıyorum

Gücümü toplayıp belindeki silahı çıkarıp karşımda duran parsa doğru tuttum

Ben hiç birini oldurmemistimki

Ozaman pars ve batur ilkin olur ha ne dersin

Ben hiç silah dogrultmamistim karşımda kanlı canlı duran birine.sadece baban yardımıyla ilerde gerek olur diye cansız mankenler üzerinde oynamıştım

Tetiği çekmemle sandalyede gelinlik içinde gelinliği kan olmuş bir biçimde oturan ve elleri ayakları sandalyenin arkasına bağlanmış annemin kafasındaki silahın ettiğini çekti

Hersey intikam içindi hersey bitmişti

Oyun,sahte aşk,acı

İlk önce gür bir kahkaha attı ve o kahkahası salonda yankılandı annem gözleriyle gitmemi işaret etsede gitmeyecek annemide götürecektim

"Ah asil akıllı kızsın zekisin,ama en önemlisi cesursun bu zamana kadar bana silah doğrultmus belli ve Nadir kisilerdensin Söylesene tetiği çekmek kolay ya onu ateşlemek benim için çocuk oyuncağı ya sen hep cansız mankenler üzerinde oynadın şimdi karşında canlı kanlı insan var çek vur ama unutma sen beni vurduğun an annenin kafasındaki silah da ateş alacak"acik açık beni tehdit ediyordu annemin ölümüyle tehdit ediyordu biliyordu bu son kozdu

Çünkü beni başka hiç birsey kesmezdi

En sonunda göz yaşlarımı akıtmaya bırakıp olum korkusu içinde atan kalbime karşın dik ve cesur bir şekilde durarak elimi tetikte oynattım gözümü bile kırmaya korkuyordum o salisede olacak herseyden ben sorumluyum cunki

Annem giderse ozaman ben ne yapacaktım?
Annemde giderse ben nasıl hayatta kalacaktım ben herzaman aileye bağlı bir kız olmasamda aileye düşkün bir kızdım ailemden kalan son kişi annemde ölürse Benimde ruhum annemle birlikte ölecekti

Söyleyin ruhun ölürse yaşayan bedenin ne önemi var?

Ama bedenimde vicdan azabı içinde kalırdı son zamanlarımı kavgayla geçirmiş olmak ona sesimi yükseltmiş olmak bunlar gerçekten önemli ve bi okadar sana yıllarca sana vicdan azabı yaşatacak şeylerdi

Ölenle ölünmez sözü beden için geçerliydi
Oysa ruhum şimdiden can çekişiyordu

Zar zor güçlü çıkmasını cabalayarak çıkmasını sağlayan kisil.is sesimle konuştum

"Biz sana ne yaptık?"soruyla kasları catilmis Sinirden segiriyordu bu sorum onu farklı şeyler düşünmeye itmişti

"Ne mi yaptınız! NE Mİ YAPTINIZ O BABAN OLACAK SEREFSIZ MASUM BIR KADINI OLDURDU BENIM KARIMI OLDURDU! YETMEDI SUCU USTUME YIKDI AMA HOS BENDE ONU OLDURDUM!!"

son söylediği sey beynimde yankılanacak başladı

Bende onu öldürdüm..onu..onu...

O dediği kişi benim babamdı benim babamı o oldurmustu kaşlarımı catilmasiyla hiç birseyi idrak etmemeye başladım. Babamida o oldurmustu ve şimdi sıra annemdemiydi? Peki ben? Sıra bana ne zaman gelecekti? Erken gelse iyidi

Peki babam o masum bir kadını gerçekten oldurmusmuydu? Hayır! Benim babam öyle biri değildi babam bir kadına kıyacak kadar düşmemişti

"Babam seni gibi şerefsiz değil!kendini babamla karıştırmaya kalkma sakın!" Ona bagirmamla kasları havalandı aklından gecen şeyler ona zevk vermiş gibi siritti

GERİ DÖNÜŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin