Heyyo gençlik nabersiniz?
İyisinizdir umarım çünküm ben süperim. Neyse daha fazla uzatmayalım.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
"Alo! Adel!"
Sonra telefon yüzüme kapatıldı. Tekrar arayacaktım ki bu defa görüntülü aradığını gördüm.
"Alo! Adel!"
"He! Asrın he!"
"Nerdesin sen yan! Meraktan öldüm öldüm! Okulada gelmein! Abine sorduğumda da yeni ailesiyle dedi! Hiç bişey anlamadım noldu? İyi misin?!"
"Lan yavaş gerizekalı seni duya biliyorum merak etme. Bağırmaya gerek yok kulak zarlarım patladı amk"
"Küfür yok!"
"Buna mı takıldın?"
"Evet? Neyse sen bana nolduğunu iiiin ince ayrıntısına kadar anlat bakalım. Yine noldu senin şu fantastik hayatında?"
"Peki başlıyorum..." diyip derin bir nefes aldım ve bir saatini başıma gelen şeyleri anlatmakla diğer bir saatimide boş sohbetimiz le harcadım.
Biz ne kadara çok boş konuşuyormuş yiah. Şimdi fark ettim
Oha... balkona baaak.
Küçük bir koltuk... ışıklar... çiçekler ve en önemlisi camla kaplı olması.
Çok güzel lan ben böyle bir balkonu rüyamda bile göremedim
Dur oradaki ne bakim... lan televizyon var
(Sevgili okuyucularım burada çıt ve onun üstündeki çiçekler yok. Komple açılır kapanır camla kablı ve camların önündedir tül var. Bi de televizyon var)
Tekrar geri dönüp odaya baktım. Oda soft pembe ve beyaz renklere hakimdi. Bir çalışma masası, uzun bir lamba, boydan bir ayna, kitaplık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adel
HumorSadece eğlence amaçlı yazılmış bir hikayedir. Lütfen yazım hatalarını görmezden gelin! Kitap bitdikten sonra düzenlenecektir! 29.11.22