falling down // porgola

on bir

evet final dedim ama uzadı biraz bir sonraki kesin final

LÜTFEN OY VERİN okuyonyz oy vermiyonyz!!!

iyi okumalar🍾

ha biraz smut olabilir birazzz. rahatsız olacaklar okumasın lütfen. bana smut yazmamı iteleyen user9273947384 bu bölümü sana ithaf ediyorum aklımda hiç smut yazmak yoktu umarım mutlusundır🥴

...

ömer anlaştıkları gibi terapi görüyordu. hürkan hiçbir seansını kaçırmaması için elinden gelen her şeyi yapıyordu. tam da hayal ettikleri gibi her şey yolundaydı. ömer ona minnettardı. herkes ona bu şekilde katlanamazdı. hasta bu deyip yoluna bakabilirdi hürkan. ama yapmamıştı. bunun yerine iyileşmesi için onun yanında olup, her şekilde desteğini ve sevgisini ömer'e içtenlikle hissettirmişti.

günlerden salıydı. bugün de seansı vardı. ömer gözlerini açtığında beline sarılmış olan kolla gülümsedi. her gün bu şekilde uyanmak ona tanrının bir hediyesi olmalıydı. yanındaki adam yaşamak için çok kıymetli bir sebepti. ömer kendini çok şanslı hissediyordu.

belindeki sıcak kola sarıldı. biraz da böyle uzanmak istiyordu. ama hürkan'ın kıpırdanması ile uyandığını anlamıştı. belini saran kol daha çok sıkılaşıp ömer'i kendine doğru çekti. henüz gözlerini açmamışken "günaydın sevgilim." dedi uykulu sesiyle.

iki aydır bu şekilde uyanıyor olsa dahi ömer bu hisse hala alışamamıştı. hala her seferinde midesi kasılıyordu, kalp ritmi anında zirveye tırmanıyordu. utangaçça "günaydın." dedi.

buna karşılık saçları arasına bir öpücük bıraktı hürkan. mümkün olmamasına rağmen ömer'i daha çok kendine çekmeye çalıştığında ömer kıkırdadı. "aşırı sevgiden ölmemi istemezsin sanırım." dedi gülerek.

hürkan'ın kolları gevşedi ve gözlerini açtı. artık göz gözeydiler. "şaka dahi olsa ölümden bahsetmemeni istemiştim." ömer bakışlarını kaçırdı. sadece şakaydı. "özür dilerim."

hürkan hemen yumuşadı ve uzanıp ömer'in uykudan şişmiş dudaklarına bir buse kondurdu. ömer geri çekildi. "dişlerimi bile fırçalamadım hürkan." dedi sitemkar bir şekilde. ömer ondan asla iğrenmezdi ama ya aksi olursa diye de düşünmeden edemiyordu.

"of vazgeç şundan artık. ben senin bokunu bile yerim." yeniden güldü ömer. gerçekten mutluydu. hiçbir şeyin bunu bozmasına izin vermeyecekti.

hürkan bakışlarını ömer'den alamazken, bir insanın sabah sabah nasıl bu kadar güzel görünebildiğine hayret ediyordu. "o kadar güzelsin ki." dedi hürkan, düşüncelerine ayna olan cümlesiyle.

ömer utanarak başını hürkan'ın göğsüne gömdü. "yapma." dedi tatlı bir sesle. hürkan göğsündeki başı iki eliyle tutup göz hizasında sabitledi. "çok seviyorum lan seni!" dedi sesini yükselterek.

hürkan bu sevgiyle ne yapabileceğini bilmiyordu. sürekli dile getirmek istiyordu. yoldan insanları çevirip saatlerce ömer'i ne kadar çok sevdiğinden bahsetmek istiyordu. onun ne kadar muhteşem biri olduğu hakkında saatlerce konuşabilirdi. sabah uyandığındaki dağınık saçlarını, kendisininkilere kıyasla minicik kalan ellerini, ona dünyaları vermiş gibi bakan güzel çekik gözleri, sebebi olduğu o gülümsemeyi abartısız saatlerce konuşabilirdi. hürkan ömer'e çok aşıktı ve bunun karşılıklı olması da bu aşkı yalnızca çok daha büyük kılıyordu.

aşık ve mutluydular.

ömer yüzündeki gülümseme ile konuştu. "asıl ben seni çok seviyorum lan! aşığım sana!" ömer'in de sesi yüksekti. birbirlerine olan aşklarını itiraf ettikten sonra dudaklarını birleştirdi hürkan. ömer'in elleri onun ensesindeyken, hürkan onun belinde olan elini yavaşça kalçasına doğru indirdi. ömer buna karşılık durdu. "hürkan!" diye bağırdı. "şimdi olmaz."