Ölüm çiçeği

Giriş

Hiç kötülük çiçeği efsanesini duydun mu?
Hayır mı?
Peki sana ben anlatayım.
Bin yıllar önce, arkhe* saf mutluluktan** ibaretken oluşan şeyler sırasıyla oluşurken insanlar oluşmuş. İnsanlar da temelde saf mutluluktan vücut bulmuş. Ancak ne kötülüğün olmadığında iyiliğin varlığının meçhul olduğu gibi üzüntü bilmedikleri için mutluluğu da bilmezlermiş.
Günün birinde küçük bir çocuk ailesini kaybetmiş. Göz yaşları toprağa akmış. Üzüntünün tohumu ölüm can suyu göz yaşı olmuş. Ve ölüm çiçeği Lavinia can bulmuş. Lavinia çocuğun acısını insanlara yaymış.İnsanlar üzüntüden mutluluğu ölümün kötülüğünden iyiliği öğrenmiş. Ancak insanlar her zamanki gibi nankörmüş. Onlara bu duyguları öğreten Lavinia'dan nefret etmişler. Lavinia ise en azından onlara duyguları verdiği için yapılan kötülüğü görmezden gelmiş. Bir gün beyaz zambak Lavinia'ya neden onlara duygu verdiği halde bu nankörlüğe katlanmak zorunda olduğunu sormuş. Lavinia da "Ben onlara hüzün verdim ki huzurun kıymetini bilsinler. Huzur verdim ki hüzün'ü unutsunlar. Olanın kıymeti elden gidince fark edilir edilmezse yazık edilir. Bazı şeyleri bilmemek daha mutlu eder kişiyi, bilirse bildireni taşlar." demiş. Beyaz Zambağın içi acımış. Lavinia için o ağlamış. En son göz yaşı bitince içindeki kanı ağlamış. Beyaz zambak kan ağlarken Lavinia'ya yoldaş olmuş. O da başka bir ölüm çiçeği kırmızı örümcek zambağıymış artık.
Binyıllarca insanlar Lavinia'dan nefret etmiş Lavinia'da onları affetmiş zambak ise Lavinia için ağlamış fakat Lavinia hep gülmüş.
İnsanlar için kötü olarak onlara iyiliği vermenin mutluluğunu yaşamış. Onun için iyilik kötünün kendisi olmakmış ve bu dünyadaki en kötü şey ölümmüş.
Lavinia ölümün temsilcisi olmuş.

* Latincede "başlangıç","köken" gibi anlamlara gelen antik yunan felsefesinde her şeyi yapan temel yapı taşı anlamına gelir. Arkhe filozoflar için değişiklik gösterir örneğin Arkhe Thales için su, Herakleitos için ateş, Anaxsimenes için hava ve Demokritos için atomdur.
** saf mutluluktan kastım Arkhe'nin ne olduğunun hala tartışmaya açık bir konu olmasından kaynaklı o yüzden yokluğu tanımlayamayacağımdan varlığı mutluluğa benzettim. Bir nevi metafor olarak düşünebilirsiniz.