İ lost control [Minsung]

2.3

Anyong yorobun..
Yeni bölüm ile geldim..
Sınav haftasina girdim. Bu bölümü ne zaman yayınlarım bilmiyorum. Umarım erken yayımlarim. Derslerden kafamı kaldıramadıgim için gece yazabiliyorum.
Ayrıca küçük bir smut var bu bölümde hehe
Neyse iyi okumalarrrr

[Minho]
Yaklaşık 3 saattir pratik yapıyorduk. İkimizde çok yorulmuştuk. Yanyana oturduk ve soluklaniyorduk.

"Ah cidden çok yoruldum"
"Evet bende"
"Ama dansı yapabiliyorum."
"Ne güzel işte"
"Teşekkür ederim hyung. Belkide sen zorlamasan yapmicaktim."
"Rica ederim han. Benim yüzümden kulüpten atilmani istemem"

Gülümsedi ve gözlerini kapattı
"Ah uykum geldi"
"Benimde ama biraz daha çalışmaliyiz han. Tam olarak öğrenmen lazım"
"Evet biliyorum ama birazcık kestirsem"
"Peki olur"

Boynunu eğdi ve gözlerini kapattı. Bu şekilde uyursa eger boynu agrirdi ve hiç calisamazdi. Kafasını omuzuma yatırdım.

"Hyung üzgünüm. Seni rahatsız etmedim değil mi?"
"Ben yatırdım kafanı sorun yok. Boynun ağrıyacak. Böyle yat"
"Oh peki teşekkür ederim"

Gülümsedim ve bende gözlerimi kapattım.

[Felix]
Sinemadan çıktık ve yürümeye başladık.

"Beğendin mi filmi?"
"Evet hyung çok güzeldi. Tekrar teşekkür ederim."
"Beğenmene sevindim civciv"

Civciv mi? Civcive mi benziyordum cidden

"Civcive mi benziyorum?"
"Evet. Tatlı minik bir civciv"

Gülümseyip önüme döndüm
"Hoşuna gitmedi sanırım. İstersen daha söylemem"
"Oh hayır. Hoşuma gitti sorun yok"
"Peki o zaman civciv. Şimdi yemek yemeye gidiyoruz"
"Tamam gidelim~"

Yürürken bir anda elini omuzuma attı. Yaptığı hareket ile irkilmistim. Ama rahatsız olmuyordum. Normalde bu hareketi hyunglarim dışında biri yapinca rahatsız olurdum. Ama onu kendime çok yakın hissettim. İçimde bir şeyler şu an ona sarılmamı söylüyordu. Ama nedenini bilemiyordum.

[Bangchan]
Ders anlatmaya basladim. Dikkatlice beni dinliyordu. Seungminin adını listelerde hep görürdüm. Kendi yaşıtları arasinda en başarılı öğrenciydi seungmin. Ama bir şeyde eksiği vardı

Matematik.

Ülke çapındaki denemede sırf matematik yüzünden burs alamamıştı. Gerçekten duyduğumda çok üzülmüştüm. Kim bilir nasıl hayalleri vardı.

Ayrıca çok güzel bir cildi vardı. Pürüzsüzdu. Ten rengi tam oranında ayarlanmış boya gibiydi. Burnu ve dudakları o kadar güzel oturmuştu ki yüzüne..

Ah hadi ama Chan o senin kardeşin gibi.

"Chan hyung iyi misin?"
"Ha. Ne?"
"Daldın sanki"
"Ah evet kusura bakma. Ee anladın mı?"
"Evet hyung anladım. Teşekkür ederim."
"Rica ederim seung."

Bir süre sessizlik oldu ve konuştu.

"Ben gideyim artık"
"İstersen biraz daha otur daha erken."
"Kaç ki?"
"6"
"Hm ders çalışmamız bitti ya belki seninde kendine göre işlerin vardır diye dedim"
"Aslında yok. Sen gittikten sonra boş boş otururum büyük ihtimalle."

Sessiz kaldı ve kafasını onaylar bir şekilde salladı.

"Tamam o zaman. Yiyecek bir şeyler hazirlayayim."
"Bende yardım ederim"
"Peki sen bilirsin"

Birlikte mutfağa gittik.

[Jeongin]
Hyunjin ile hayvanat bahçesinden çıktık. Ve ilerlemeye başladık.