Brave Obsession (Obsession series #1)

31. Past 3

Tiningnan ko ulit ang picture na nasa harapan ko.

"tying? They are tying you up?" napatingin ako kay Jav, galit ito kitang kita sa mata niya, lalong naging visible ito ng tumango ako at napahimas ang kamay niya sa bibig niya.

"as you all can see, there are some marks here..." sabi ni Ravie at tumingin kami sa t.v at nag zoom ito sa kamay ko.

Ravie... Alam kung mahirap sa kanya ang ginagawa niya ngayon but her job has always been like this...

Witnessing other people's pain, hearing the gruesome stories... She needs to be this cold dahil kung ako lang siguro ang nasa kalagayan niya? Mababaliw ako.

"why...Are they tying you up?" tanong ni Dan.

FLASHBACK

"Galing kana naman garden ano?! Halika ka nga dito!" hinila niya ang buhok ko at napadaing ako kaagad.

Kinuha na ng anak niya amg kwarto ko at natutulog ako kasama ng mga kasambahay namin, pero masaya ako kasi nakakasama ko sila parati at pinapalakas nila ang loob ko.

Halos umiyak sila sa akin nung isang buwan ng dumating ang ama at madrasta ko kasama ang anak ng madrasta ko, dahil wala silang magawa.

I will always say na...

Okay lang...

Kaya ko...

I'm strong...

"I don't want to be weak dahil malulungkot ang mommy ko sa heaven, and kayo rin, you need to be strong to fight evil." sabi ko sa kanila palagi.

Gusto nilang tumawag ng pulis pero alam nilang mababaliktad sila kapag ginawa nila iyon kaya nanahimik na lang kami.

Umiiyak ako ng itulak niya ako sa isang madilim na kwarto, nag taka ako kung nasaan ako, tumingin ako sa paligid at blanko ang kwartong ito.

Hinila niya ako ulit at nagulat ako ng may malamig na bagay ang tumama sa pulso ko kaya tiningnan ko kaagad ito.

Nakita kong metal chains ito na ang dulo ay nasa kisame na pwede mong higitin.

My small hands are now hanging in the air dahil nakachain ang aking braso.

"dapat turuan ka ng leksyon, dahil matigas ang ulo mo!" sigaw ng madrasta ko, sa madilim na kwartong ito ay narinig ko amg latigo.

Hindi ka ako nagulat ng lumatay sa akin ang latigo.

"Tama na po..." nang hihina kung sabi, halos manhid na ako sa sakit dahil sa paulit ulit na pag latay ng latigo sa akin, hindi ko rin alam kung nasaan kami at siguradonh mag aalala sa akin ang mga kasambahay lalo na ang yaya ko.