روايه ياريت

الحلقه الأولى ( فلاش باك )

(الحلقه الأولى ( فلاش باك ) <3
...................
(الحلقه والجزء السابق )
احمد : اتطمنى هيقوم
والله العظيم هيقوم
هيقوم عشان ياخد حقه م الدنيا اللى كان محروم من كل حاجه حلوه منها
حبيبه : ( بعياط ) " يااااااريت "
...
الممرضه : خلاص يا جماعه كده من فضلكوا
احمد : حاضر . يلا يا حبيبه
حبيبه : خلينا شويه
احمد : شويه كده وهندخل تانى .. مش كده يا انسه ؟
الممرضه : ان شاء الله ....
احمد : ثوانى كده .. مش عين مالك بتفتح ولا انا بيتهيالى
الممرضه : فين ده ..؟
ياخبر
( بتجرى تنده ل دكتور سعيد ) دكتووووووووووور سعيد دكتور سعييييييييييييييييد من فضلك ثوانى
احمد : يا أخى حمد الله ع السلامه يا اخى رعبت ميتين اللى خلفونا ( عينه بردو غرقانه دموع )
حبيبه : ( بعياط ) حمد الله ع السلامه يا قلبى
مالك : انا فين ..؟
احمد : انت ع البيسين ف شرم الشيخ . ..
..................... ( الأولى )
( بعد 10 شهور )
حبيبه : ( بصوت باكى ونفس مش قادره تاخده ) الو !
احمد : الو ! حبيبه ! فيه ايه ؟
حبيبه : ( بتعيط )
سلمى : فيه ايه يا احمد
احمد : استنى يا سلمى ... الو ! حبيبه .! ردى عليا والنبى فيه ايه ؟ مالك فين ؟ انتى بتولدى ؟ طب نجيلك ولا ابعتلك مجدى ؟
حبيبه : أحممممد ! الحقنى ( بتيعط وبتقفل السكه )
........
( احمد بيترعش وبيخاف وبيتصل على مجدى ) \
احمد : مجدى ! الووووووووووووو !
مجدى : ايوه يا حمو
احمد : انت فين ؟
مجدى : داخل ع البيت اهو
احمد : طب لف وشك وارجع بسرعه على مالك ... شوف فيه ايه . حبيبه اتصلت وبتعيط وقفلت ومش فاهم اى حاجه .. بسرعه وحياة امك يا مجدى
مجدى : ماله بس ! ماهو كان حلو وسايبه ع القهوه ومشيت اروح اجيب شوية حاجات وهو فضل قاعد يشرب حجرين وقالى هيروح
احمد : يا مجدى وحياة امك تروح دلوقتى وتتطمنى انا مش على اعصابي بنتصل على حبيبه تانى اهو مابتردش ... بسرعه يا مجدى
مجدى : حاضر حاضر انا لفيت اهو ... دقايق وهطمنك مافيش حاجه ان شاء الله
احمد : ان شاء الله خير .. بسرعه . دقيقتين وهرن عليك
..............
( احمد وسلمى )
احمد : ( قاعد على السرير بيترعش من الخوف )
سلمى : حبيبى اهدى شويه . ان شاء الله خير ماتخافش اوى كده . هيكون مالك ماله يعنى . هى حبيبه اللى ممكن تكون بتتالم من ألم الحمل بس هى خلاص كلها كم يوم وهتولد .. انا لما كنت قربت اولد كنت بتلوى .. خير خير يا حبيبى ان شاء الله خير
احمد : صوتها مابيقولش انه الم ولاده يا سلمى . صوتها مدبوح الواد ده فيه حاجه ! جراله حاجه
سلمى : لا ان شاء الله خير . انت اللى بتحب اصحابك زياده عن اللزوم اوى . ماتقلقش دلوقتى مجدى يطمنا
احمد : يارب !
هى الدنيا كده مابتريحش حد
الواد ده طول عمره غلبان كده
عارفه القاسم المشترك بينى وبين كل اصحابي ايه
سلمى : ايه
احمد : ان كل واحد فينا بيبص على اصحابه على انهم ابوه واخوه وصاحب
كل واحد فينا ابوه سابه وراه .. ابوه سابه وراح اللى من وهو عنده 10 سنين واللى عنده 14 واللى عنده 15 .
وعينا ع الدنيا لقينا كل واحد فينا بيتشعلق بالتانيين
كأنه بيقول انا ما صدقت لقيتكوا ماتسيبونيش
كل واحد فينا كان ماسك فيهم بايده وسنانه
انا ولا مصطفى ولا مالك ولا احمد صاحبنا بتاع المنصوره
احنا الاربعه بالذات كنا قريبين من بعض جدااااااا فوق ما تتخيلى
كنا كل اسبوع عند واحد مننا
ف المنصوره ولا اسكندريه ولا القاهره
كل واحد فينا شاف ف التانيين اب وسند وأخ
احساسنا ببعض احنا الاربعه كأننا فعلا توأم
لو حد فيهم ف مشكله قلبى بيوجعنى وتلاقينى بتصل عليه اتطمن وهما كذلك
سلمى : انا عارفه يا حبيبى والله
كنت بغير من صحوبتكو اوى واحنا ف الجامعه
كنت دايما اقول الاربعه دول لازقين لبعض كده ليه
يمكن كان هو ده فعلا اللى كانو مخليين بنات الجامعه كلها يموتو فيكو لان كل واحده عارفه انها لو حبت طرف من الصحبه دى ودخلت الدايره بتاعتكوا ف هى هتعيش ف امان وهتعيش ف حاله حب وهتعيش ف سعاده ما بعدها سعاده
عشان كده انا ربنا بيحبنى ان خدت الالفه اللى فيهم .. خدتك انت
احمد : عارفه !
يوم موت حسن انا حسيت بإيه ؟ حسيت ان ضهرى اتشق
يعنى ايه واحد من اصحابك يروح قدام منك وانت واقف متكتف وبعيد عنه
عيشت اسوء ايام مرت عليا لفكره انى مش هشوف واحد منهم تانى
الحب يا سلمى مش شرط حبيب لحبيبته بس
ولا واحد لمراته
الحب اكبر من كده ومشكلتى انى بحب ناسي واهلى ( عينه بتدمع )
سلمى : يا بابا اهدى والنبى انا بخاف لما بلاقيك بتتكلم كده
احمد : ربنا يستر . ربنا يستر
.........
( ام مالك وأخته )
ام مالك : ملك ! بت يا ملك
ملك : ايوه يا ماما
ام مالك : رنيلى على اخوك اتطمن عليه مش عارفه ليه قلبى وجعنى عليه
ملك : ماهو لسا مكلمنى من شويه كنتى ف الحمام
ام مالك : بجد ؟ قالك ايه
ملك : مافيش قالى عاملين ايه وماما فين قولتله تمام الحمد لله ماما ف الحمام . قالى ماشى هرن عليها شويه كده قولتله انت فين قالى انا كنت ع القهوه وماشى مروح اهو . هكلمكو من هناك انا وحبيبه
ام مالك : طيب دلوقتى يرن ... ربنا يطمنك قومى يلا عشان تتعشى
........
( مصطفى واسماء )
اسماء : ايه يا مصطفى مالك ؟
مصطفى : قلقان مش عارف ليه ..خايف ومش عارف من ايه
اسماء : انت هتقلقني ليه بس حرام عليك .... خد خد لاعب ابنك شويه وبطل قلق
................
( أحمد ونوران )
نوران : ايه يا بابا قاعد كده ليه بتتفرج على ايه
احمد : مافيش ! مافيش يا حبيبتى
نوران : الشغل بتاعك تمام
احمد : اه يا حبيبتى تمام ماتقلقيش ..... تعالى اقعدى ف حضنى
نوران : اهو بس لما تقولى مالك . بالك مشغول ف ايه
احمد : مالك ! .. لا مافيش ماتشغليش انتى بالك
.................
( أحمد وسلمى )
احمد : الكلب اللى اسمه مجدى مابيردش على أمى . هو انا ناقص قلق يا روح امك انت كمان
سلمى : يا بابا اهدى ممكن مايكونش سامع تليفونه
احمد : تليفونه ايه اللى مش سامعه ده بقاله اكتر من ربع ساعه . المشوار بينهم مايجيش 5 دقايق بالعربيه ... دانا مصاحب عاهات
سلمى : طب اهدى بس اهدى . جرب ترن على حبيبه انت كده
احمد : لا رنى انتى
سلمى : حاضر استنى !
سلمى : مابتردش بردو ... ( بتبدا تتوتر وهى شايفه احمد رايح جاى ومش على بعضه والقلق والخوف بينطو من عينه )
احمد : لا انا مش هقدر اكمل كده
سلمى : يا بابا رايح فين
احمد : هلبس وانزل على مصر دلوقتى ... اربي الكلب اللى اسمه مجدى انه مايسيبنيش ف القلق ده وهربى الكلب اللى اسمه مالك يبطل يقلقنى عليه تانى . انا جبت اخرى
مش قادر استنى ولا اصبر .. حرام كده هما بيعملو فيا كده ليه ( بيدمع )
سلمى : طب استنى هلبس وجايه معاك مش هتسوق انت وانت كده
احمد : لا خليك يا سلمى خليك عشان الولد
سلمى : يا بابا هنعدى على امك نوديهولها ونمشى
احمد : لا يا حبيبتى خليك ( بيلبس جاكيت وبنطلون وبياخد كوفيته وبيبوسها من جبينها وبينزل جرى )
سلمى : ف امان الله يا حبيبى وابقى طمنى والنبى .. ( ربنا يستر )
.............
( احمد بيرن على مصطفى )
احمد : الو ! ايوه يا درش انا عشر دقايق وهعدى عليك . انزل استنانى . نازلين مصر دلوقتى
مصطفى : خير يا احمد
احمد : خير خير ان شاء الله بس قلقان ع الواد مالك والكلب اللى اسمه مجدى قولتله روح طمنى وبعدين تليفونه اتقفل من شويه وحبيبه مابتردش
مصطفى : طيب يا حب انا مستنيك تحت اهو
..........
الروايه ملك ل الكاتب احمد سعد
و يتم نشرها علي بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
( احمد صاحبهم اللى م المنصوره بيرن علي احمد )
احمد ( المنصوره ) : الو ! ايه يابنى فينكو
احمد : موجود يا حب انت عامل ايه انت ونوران
احمد ( المنصوره ) : بخير والله . احمد انتو كويسين ؟
احمد : اه اه الحمد لله
احمد ( المنصوره ) : بأمانه ؟ وحياة ابنك لاتقولى
احمد : والله العظيم كويسين . او انا مش عارف اصلا كويسين ولا لا
احمد ( المنصوره ) ليه ياعم ؟
احمد : مش عارف ! الواد مالك قالقنا دايما عليه ابن الجزمه ... نازلين انا ومصطفى اهو ف الطريق رايحين نتطمن عليه
احمد (المنصوره ) : طب ماتتصل على عماد يطمنكوا
احمد : ده عيل ابن جزمه رمه انا رايح اطلع عين امه هو اصلا
احمد ( المنصوره ) : طب بالله عليك ابقى طمنى انا قلبى واجعنى يا أخى
احمد : حاضر .. مع السلامه
..............
مصطفى : بقولك ايه ما تتصل على ام مالك ولا اتصل على ملك اخته
احمد : بس والنبى يا مصطفى اقعد ساكت نتصل على مين . هما ناقصين قلق ؟ دانت لو اتصلت سالتها من بعيد الست دى هتروح فيها ... احنا نروح ونتطمن بس الاول ان شاء الله وبعد كده يحلها المولى من عنده . ان شاء الله يا جدع مافيش حاجه
وبعدين ده عيل ابن جزمه اصلا عمال اتحايل عليه هو وامه ييجو يعيشو ف اسكندريه نبقى كلنا هنا مع بعض عمال يقولى لما حبيبه تولد حبيبه تولد كأنها هى اللى هتنقل العفش .. انا مش عارف انا العيال دى بتفكر ازاى .. هو انتو مش عاوزينا نتجمع ليه من تانى اعملكو ايه يعنى اكتر من كده
.............
سلمى : الو ! ايوه يا روحى انتو فين ؟
احمد : ع الطريق يا حبيبتى نصايه كده ونوصل .. بترنى على حبيبه ؟
سلمى : تليفونها اتقفل .. ومجدى بردو برن عليه تليفونه اتقفل من بدرى
احمد : طيب ربنا يستر هوصل واطمنك ان شاء الله
( احمد بيسوق وايده بتترعش على الطاره من الخوف على صاحبه )
مصطفى : بقولك ايه ! اهدى الله يكرمك تعالى انا خلينى اسوق
احمد : لا لا
مصطفى : احمد اقف على جنب وسيبنى اسوق انا الله يسترك
احمد : طيب حاضر
................
احمد : هو الطريق بقا طويل كده ليه . انا تعبت
مصطفى : ياعم لا طويل ولا حاجه . خلاص وصلنا داخلين اهو
احمد : على المعادى بسرعه
مصطفى : حاضر ماتفركش جنبى بقا انا اتوترت منك يا اخى ارحم اعصابي انا كمان اعصابي مش خالصه
احمد : تخيل بقا لو كنا لسا ف اسكندريه . كنا موتنا بالبطئ
مصطفى : اه والله ايه الرعب ده
.......
( تحت البيت )
احمد : عربية الوسخ اللى اسمه مجدى واقفه اهى ( بينزل م العربيه وبيجرى على فوق ومصطفى بيدور على ركنه للعربيه )
( أحمد بيلاقي باب شقة مالك مفتوح وبيدخل وفجأأأأأه )
...................
( سالى اخت أحمد وسلمى قاعدين مع بعض بيتكلموا )
سالى : سلمى احكيلى حكاية الواد مالك ده حصل ايه لغاية النهارده من ساعة ماكنتو ف المستشفى وطلع بالسلامه منها الحمد لله
سلمى : كنا ف المستشفى واحمد وحبيبه دخلو لمالك قعدوا معاه بتاع عشر دقايق وفجأه لقيت احمد خارج وشه منور وبيضحك وبيقولنا :
....................
( فلاش باك )
احمد : الحمد لله يا جماعه الواد صحى ( بيسجد ع الارض وبيقوم يروح يبوس راس ام مالك ) مالك قام يا غاليه بالسلامه
ام مالك : الحمد لله يارب الحمد لله ( بتعيط م الفرحه )
ملك : ( بتجرى وتحضن احمد وبتعيط م الفرحه )
احمد : ( بيبص لسلمى وبيضحك ) ماليش دعوه ها
سلمى : حسابك بعدين .. اما نتطمن ع الواد بس
................
ايه رايكو ف تسلسل احداث الحلقه الاولى ؟