روايه ياريت

(الحلقه الثانيه عشر ) ( نعم ؟ هو فيه ايه ؟ )

(الحلقه الثانيه عشر ) ( نعم ؟ هو فيه ايه ؟ ) <3
...................
(في الحلقه السابقه )
سالى : ايه يا سلمى ... ايه احمد نام ولا ايه
سلمى : هشش وطى صوتك شويه والنبى انا ما صدقت احمد وابنه نامو ... خدى الواد معاكو بره شويه لغاية ما احمد ينام شويه . من امبارح مانمش وانا هحاول انام شويه جنبه
سالى : حاضر حاضر ... هاتيه .. بسم الله الرحمن الرحيم
......................... ( الثانيه عشر ) <3
( فيلا هشام بعد يومين )
صفوت : بقولك ايه هى اللى اسمها حبيبه دى .. اختها اكبر منها بكام سنه ؟
عصام : سنتين يا ريس
صفوت : طيب تمام ... هشام جه الشركه ولا لسا
عصام : اه يا ريس . جه من ساعه كده ..
صفوت : طب استنى ..
الو !
هشام : الو ! ايوه يا بابا
صفوت : بقولك ايه اطلعلى انا عاوزك
هشام : حاضر . ثوانى
.............
صفوت : اقعد يا اتش ... سيبنا لوحدنا يا عصام
عصام : اوامرك يا صفوت بيه . عن اذنكو
....
صفوت : انت تعرف العيال دى فين دلوقتى
هشام : فين
صفوت : ف اسكندريه ... كلهم قاعدين ف شقة صاحبهم الواد اللى ضربك
هشام : لو سمحت يا بابا هو ماضربنيش ولا حاجه ده خدنى على خوانه مش اكتر
صفوت : هههههههههههه المهم !
هو تقريبا الواد ده خد مراته وسافرو معرفش غارو ف انهى داهيه
ومالك دلوقتى مع مراته واخواتها
هشام : سمر وندى ؟
صفوت : اه انت عارفهم بقي
هشام : اه طبعا مش قولت لحضرتك انى دخلت بيتهم قبل كده
صفوت : اه صح افتكرت .... المهم انا هعلم علامه صغيره كده على البت اخت حبيبه
هشام : علامه من انهى نوع يعنى
صفوت : حادثه بسيطه تقعدلها بتاع شهر ف المستشفى
هشام : طب وليه يا بابا . احنا مشكلتنا مش معاها
ولا مع حبيبه نفسها
احنا مشكلتنا مع الولدين نفسهم ...
حبيبه على قد منا مش طايق سيرتها ولا هى ولا اللى يعرفوها بس بردو من حقها ترفض وتقبل
هو الواد الى كل عقلها ومش هسيبه
صفوت : ياعبيط افهم
لازم تهز ثقه البت ف نفسها وتعرفها ان اهلها كلهم ف خطر طالما مش ماشيه على هوانا
قبل كده كان ابوها هيتسجن ودلوقتى اختها هيحصل فيها معرفش ايه
لازم تخليها قلقانه . لازم تخلى علاقتها بجوزها ده كلها قلق وخوف . فهمتنى ؟
هشام : بعد اذنك يا بابا انا مش مع حضرتك ف الموضوع ده
خلينا ناخد حقى من مالك وبس . مالك وصاحبه
صفوت : طب قوم قوم
.................
( شقة مالك )
سمر : الا قولى يا ابيه مالك هو حمو جاى امتى ؟
حبيبه : هههههههههههههههه
مالك : يعنى تقوليلى انا يا ابيه وتقولى عليه حمو ؟ تصدقى انك واطيه يابت
سمر : ههههههههههههه الله ! انت مالك انت . وبعدين دا يتقاله حمو وحموتى وحمودى وكل الحموهات اللى ف الدنيا ههههههههههههه ياخواتى
ندى : ههههههههههههههه بصراحه يابت يا سمر .. معاكى حق ..
حبيبه : ههههههههههههههه بس يا كلبه انتى وهى . ماهو مالك بردو مز المزز اهو
سمر : مز اه . المهم احمد جاى امتى
مالك : وانتى عاوزه ايه من احمد يابقره انتى ... وبعدين هى سلمى هتسيبك تقريبى منه اصلا
سمر : هههههههههههههههه والنبى البت سلمى دى زى العسل وحته بونبونايه اصلا . اساسا انا عاوزه احمد عشان اكلمه وتكون سلمى معاه واضحك شويه
مالك : هاهاهاهاها تضحكى مين ؟ لا يا حلوه دى مابتضحكش دى بتضرب وبتعض وبتشد م الشعر على طول
الروايه ملك حصرى ل الكاتب احمد سعد وصفحه الادمن الشخصية
و يتم نشرها في بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
سمر : هههههههههههههههههه اه ماهو كان باين الصراحه ف الفرح ... يا عينى كانت على وش ولاده ومش قادره تاخد نفسها وعينيها مانزلتش من على جوزها رايح جاى . اعوذ بالله يا اخى ايه ده ؟
مالك : المهم بقا ... بما ان ده اول يوم ليكو معانا هنا . تحبو تروحو فين
سمر : لا انا الاجازه بتاعتى مش هتبدا الا لما احمد وسلمى ييجو . خلونا قاعدين هنا هههههههههههههههههه
مالك : ايه العبط ده ؟ يعنى جايين من اخر الدنيا عشان تقعدوا ف الشقه
سمر : بصراحه شقه حلوه ماشاء الله ... ذوقها حلو البت سلمى دى والله
مالك : طبعا
سمر : طبعا كفايه اختيارها لاحمد
حبيبه : هههههههههههههههههههههههههه
مالك : اعوذ بالله
سمر : ايه بتضحكو على ايه
حبيبه : لا اصلى قولت الكلمه دى بالظبط ل مالك من يومين
سمر : طبعا والله ....
مالك : استنو ! ده بيرن اهو . الخير على قدوم الواردين
احمد : الو ! انت يا شيلحف
مالك : ايه ياض . عملت ايه مع الواد انت قلقتنى بعد اخر مكالمه
احمد : ههههههههههههههههه لا الموضوع خلص .. مراتى الهبله بنت الهبله كانت بتصورلى وحطت كاميرا ف الجاكيت بتاعى والمعلم احمد خده لبسه هو بالغلط وصور . بقولك . انا مش فايق لامك دلوقتى وهفضل ابرر واشرح وانت اساسا متخلف ومش هتفهم . لما ابقى اجيلك
مالك : هههههههههههههه انت جاى امتى ؟
احمد : احنا لسا شادين انا وسلمى اهو ف العربيه ... على نص الليل ان شاء الله هنكون ف اسكندريه
مالك : ليه يابنى مقعدتش ليه وجيت ف النور بكره
احمد : لا قولنا نلحق بدرى بدرى . المهم اجيبلك حاجه من هنا
مالك : ظبطنا يا شقيق شويه جبنه قديمه من عند ام احمد وعيش بلدى وعدى على جمياط هاتلنا لفتين مشبك وحلويات من هناك
احمد : لا دى مظبطانا والله دنا ولا كأنى مسافر ليبيا
مالك : هههههههههههههههههه المهم بقولك خد كلم فيه ضيوف عاوزين يكلموك
احمد : ضيوف مين
سمر : حموووووووووووووو
احمد : اهلا وسهلا ! مين ؟
سمر : مين ايه يا غشاش نسيت صوتى ؟
سلمى : فيه ايه انا سامعه صوت بنت بتكلمك .. شغل الاسبيكر
احمد : اسبيكر ايه بس استنى .. مين يا فندم اللى معايا ؟
(سمر وحبيبه وندى ومالك ميتين م الضحك )
احمد : الو ! انت يابن الكلب ياللى اسمك مالك انت روحت فين
سلمى : شغل الاسبيكر يا احمد
احمد : اهو شغلته ... الو
سمر : الو ! وحشتنى وحشتنى اووووووووووى ارجع بقي عاوزه اشوفك
سلمى : وحشك عفريت يابنت الكلب . انتى مين يا زباله انتى
( مالك وحبيبه وندى وسمر راحو ف داهيه من كتر الضحك )
سلمى : الو ! الوووووووووووو!!! غورى ف داهيه
......
( ف الشقه )
مالك : همووووووووووووووووووت زمانها بتشبشبله دلوقتى والمصحف
حبيبه : اقسم بالله حاسه ان قلبى هيقف حرام عليكو
سمر : هههههههههههههههههههه جوزونى احمد يا اجماعه عشان خاطر النبى
ندى : ههههههههههههه يخربيت كده والله
............
( ف العربيه )
احمد : احححم ! بتبصيلى كده ليه ؟
سلمى : مين دى ؟
احمد : وانا ايش عرفنى انا . ايش عرفنى انا دلوقتى ؟
سلمى : اخلص وانجز وقول مين دى . الواد مالك كلمك دقيقتين وقالك خد كلم ... وشكله اصلا ماكنش قاعد مع مراته
احمد : والله ما اعرف . الكلام كان قدامك يا سوسو
سلمى : بلا سوسو بلا زفت .. وانا هتعب ف نفسي ليه هرن على حبيبه
...
حبيبه : الحقو الحقو دى سلمى بترن
مالك : طب ردى بسرعه هى هتتأكد اذا كنت انا جنبك ولا بره وكنت بكلمه وانا بره ومعايا واحده . بصى عاوزك تسخنيها
حبيبه : سيبولى الطلعه دى ... الو ! ايه يا سوسو
سلمى : جوزك فين ؟
حبيبه : مالك ؟ مالك بره
سلمى : والله ؟ بره من امتى ؟
حبيبه : يعنى من حوالي ساعتين كده
سلمى : طب تمام .... اقفلى اقفلى
.............
حبيبه : انا هيجرالى حاجه والله يا جماعه مش قادره خلاص
..........
احمد : نعم ؟ عاوزه ايه انتى دلوقتى ؟ عماله تقربيلى وتبصيلى ليه يابت خلى بالك من ابنك
سلمى : هتنطق ولا ارميلك ابنك من شباك العربيه
احمد : اعوذ بالله .... يابنت المجنونه وايش عرفنى انا . ده المعفن اللى اسمه مالك قالى فيه ناس عاوزين يكلموك ويدوب لسا بكلمها لقيتها بتقولى وحشتنى ومعرفش ايه مانتى سمعتى
سلمى : طب اقف على جنب
احمد : بقولك ايه ... طريق المنصوره اسكندريه ده دولى وماعليهوش صريخ ابن يومين . كلها شويه وهندخل على رشيد ونصايه كمان ندخل اسكندريه . ف اهبطى شويه ولينا شقه نتخانق فيها
سلمى : بقولك اقف
احمد : طب استنى ... فيه كافتيريا قدام ع الطريق اهى . هنقف نمون بنزين واشربلى كوبايه شاى وحجر معسل كده اشطات
سلمى : طيب اخلص
( مالك بيرن )
الروايه ملك حصرى ل الكاتب احمد سعد وصفحه الادمن الشخصية
و يتم نشرها في بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
احمد : انت ايه اللى عملته ده يابن الكلب
مالك : ههههههههههههههههههه اتعكشت ولا ايه
سلمى : وحياة امك ياض يا مالك لو ما قولت دى مين اللى معاك دى لنا مربياك ومربياه
احمد : انطق يابن الجزمه همووووت
سمر : كده بردو يا سوسو عاوزه تضربي حبيبى . عيب
سلمى : هى لسا معاك ؟ انتى مين يا عره الستات
سمر : ههههههههههههههه انا سمر
سلمى : انهى سمر دى
سمر : هههههههههههههههههه سمر بنت خالت حبيبه وقاعدين ف شقتكو اهو كلنا
سلمى : كلكو ؟ اومال حبيبه بتقولى ان مالك مش معاكو ليه ؟
حبيبه : هاتى يا سمر اكلمها . معلش بقي يا سوسو قولنا نشتغلكو شويه
سلمى : انتى خليتى فيها سوسو ؟ ارجع اسكندريه الاقي الشقه فاضيه يا ولاد الكلب لاحسن لو جيت هكرشكو بره كرشة الكلاب
احمد : ايوه والله معاك حق دى عيال رمم . قطعتولى الخلف منكو لله دى البت كانت هتدفنى ع الطريق الله يحرقكو
ندى : المهم يا سلمى ماتنسوناش ف لفة مشبك من دمياط وانتو جايين
سلمى : جايبين مشبك يا ندى . وانتى بس اللى هتاخدى . انما الكلاب التانيه دى مالهمش
ندى : حبيبتى يا لوما
سلمى : والنبى انتى اللى حبيبتى
.........
( ع الطريق )
سلمى : احمد !
احمد : ايه يا حبيبتى
سلمى : هدى كده بالعربيه
احمد : ليه ؟
سلمى : هدى بس
احمد : اهو !
سلمى : استنى !!!
احنا متراقبين يا معلم
احمد : يعنى ايه
سلمى : العربيه السوناتا اللى ورانا دى ماشيه ورانا من ساعة ما طلعنا م المنصوره . لما انت هديت هى هدت ومطلعوش قدامنا
احمد : استنى كده !
اه صح تصدقى ! طب اقفلي ازازك بقي يا حلوه واربطى الحزام انتى وابنك عشان اللى هيحصل دلوقتى
..............