Part 2

1.2K 40 1
                                    

Zawgyi code

အစ္ကိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္စကားမေျပာဘဲတစ္ပတ္ေက်ာ္ၾကာတဲ့ထိေအးစက္ၿငိမ္သက္ေနၾကတယ္။ဒီဆက္ဆံေရးကိုသေဘာမက်ေပမဲ့ ျပန္မေခၚတဲ့ သဒၶါေအးက အရင္က ေျပာခဲ့တဲ့စာေတြကိုဘဲဖတ္ရင္းနဲ႔ ၿငိမ္ေနမိတယ္။

"ခ်စ္တယ္"

အစ္ကို႔ဆီက ရုတ္တရက္ေရာက္လာတဲ့"ခ်စ္တယ္"ဆိုတဲ့
စာကကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ထိတ္လန႔္စရာတစ္ခုလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ဘာေျပာရမလဲဆိုတာစဉ္းစားရင္း စာျပန္ခ်ိန္ဟာၾကာသင့္တာထက္ပိုၾကာေနေလရဲ့...။

"ကၽြန္ေတာ္မေျပာတာၾကာၿပီ"

ဟုတ္ပါရဲ့...ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ခုႏွစ္ရက္ေက်ာ္ကာလတစ္ခုမွာခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုကၽြန္ေတာ္မေျပာမိခဲ့ဘူးေလ...။ေျပာခ်င္ေပမဲ့ မ်ိဳသိပ္ထားခဲ့တယ္။

"သိေနတာဘဲေလ...ဒါေပမဲ့ညီက ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္ေျပာလိုက္မခ်စ္ဘူးေျပာလိုက္နဲ႔"

"ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုေျပာတဲ့ခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး"

ဒီစာေတြကသဒၶါေအးရဲ့စိတ္ရင္းပါဘဲ...အစ္ကိုဆိုတဲ့လူသားကိုခ်စ္တယ္ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုျပန္ေျပာတဲ့ခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး။

"အင္းေပါ့"

"အင္းးးးး"

အစ္ကိုျပန္ပို႔တဲ့ဒီစာႏွစ္ေစာင္မွာရင္ေမာျခင္းေတြပါေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ရိပ္စားမိေနတယ္။ကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵကအစ္ကို႔ကိုလြတ္လပ္ေစခ်င္တာပါ။

"အစ္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနပါ"

ခ်စ္လြန္းလို႔ကၽြန္ေတာ္ဒီလူသားကိုလႊတ္ခ်လိုက္ၿပီ။အစ္ကိုလြတ္လပ္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြန္ေတာ္ပိတ္ေလွာင္လိုက္ပါၿပီ။

"ပိုခ်စ္ရင္ ပိုနာက်င္ရတယ္ ပိုပင္ပန္းရတယ္ေနာ္ညီ"

"သိတယ္"

သိရက္နဲ႔မွားတဲ့အမွားေတြကပိုၿပီးေနာင္တႀကီးရတယ္။ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ခါ စြန႔္လႊတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ဘဝမွာဘယ္အရာမွမခတ္ခဲ့ေတာ့ဘူးလို႔ယံုၾကည္ထားတယ္ သူ႔ထက္ပိုၿပီးစဲြလန္းရတာမရိွသလို သူ႔ေလာက္ခ်စ္ရတာလဲမရိွဘူး။

ခိုနားရာ (အပိုဆု) Completedحيث تعيش القصص. اكتشف الآن