life teacher°taekook°

6# Yardım çığlığını duydum

Aradan uzun bir süre geçmişti. Taehyung Jungkook'dan ayrılmak zorunda kalıp Fransa'ya gitmiş hala görüntülü konuşarak da olsa konuşuyorlardı. Jungkook üniversite'yi güzel sanatlar bölümünden okuyor okulda en yetenekli çizer olarak anılıyordu. Tabi bu onu mutlu etse de Taehyung'un yokluğu görüntülü konuşmalarla giderilmiyor du.

(görüntülü konuşma)

-Sevgilim seni özledimm...

-Bende seni çok özledim güzelim.

-Oralar nasıl??

-Ah! Buralar çok güzel (dışarıyı gösterir) biraz yağmurluydu bugün peki kore nasıl okulun nasıl gidiyor?

-Burası karlı baya her yer bembeyaz... Bende öyle resim koplantısı olacakmış hoca benim sunmamı istiyor. Toplantıyı benim yapmamı istiyor...

-Bu çok iyi haber Jungkook!

-Evet ama yapabilir miyim bilmiyorum?

-Tabiki yaparsın güzelim ben sana güveniyorum.

-Taetae seni çok özlüyorum...(dudağını büzer)

-Bende seni bebeğim ama merak etme yakında gelmeye çalışacağım.

-Taem biliyor musun ben köpek sahiplendimm adını bam koydum çok tatlı bak göstercem.(salona gider)

-Şuna bak çok tatlı değil mi?

-Ooo çok tatlıı bam benim yerime sevgilimi öper misin?

-Öpeceğini söyledi(güler)

-Bebeğim benim şimdi kapatmam gerek sonra arasam olur mu seni?

-Olur bay bay iyi dinlen

-Sende

(kapatırlar)

Jungkook için gerçekten zor oluyordu ne kadar belli etmemeye çalışsada çok özlüyordu. Taehyung ona aylardır yakında geleceğim diyordu ama sanki o yakın gittikçe uzaklaşıyordu. Taehyung çok yoğundu bu yüzden ne kadar istese de gelemiyordu zaten Jungkook'un okulu da vardı. Bir çözüm bulup gelmeliydi Taehyung, Jungkook için bunu yapmalıydı.

Jungkook o gece hep Taehyung'un aramasını bekledi ama aramamıştı. Ağlaya, ağlaya uyuya kaldığı bir gece daha olmuştu.
_____

Sabah gözüne giren güneş ışınlarından rahatsız olup uyanmıştı. Bugün toplantısı vardı ve o toplantıyı Jungkook sunacaktı.
Yatağından bir çırpıda kalkıp düzenledi ve aşağıya indi. Üniversiteli olduğu için ailesinin evinden taşınmıştı bazen babası arıyordu yada eve gelip... Her neyse işte Taehyung'un bundan haberi yoktu söylemeyi de düşünmüyordu. Korkuyordu kendi evinde bile korkuyla yaşıyordu. Aşağıya inip mutfakta kendine peynirli omlet hazırlamaya başladı. Tam o sırada telefonu çaldı. Jimin...

(Açar.)

-Kookiem~ uyandın mı?

-Hm hm...

-Sana bir sürprizim var 'yoksa Taehyung mu geliyor?'

-Nedir o sürpriz

-Artık... Enişten var!!!

-Ne? Kim? Nasıl ya?

-Valla hani bizim kampüsten çok beğendiğim bir çocuk vardı ya. Yoongi işte o.

-Oha çok sevindiiim artık benimde eniştem vaaar! 'Taehyung değilmiş...'