Olivia

Κεφάλαιο 12

  Έχουν περάσει δύο εβδομάδες από το συμβάν με την Χάνα και τον Άνταμ χωρίς να έχω δεχτεί κανένα '' χτύπημα'' από πλευράς τους. Από την μία απολαμβάνω αυτή τους την αδράνεια μα από την άλλη, με την Χάνα στην αντίθετη πλευρά δεν μπορώ να είμαι ποτέ σίγουρη.

  Ακόμα και τώρα που έτυχε να καθίσουμε στα διπλανά τραπέζια δεν μου δίνει καμία σημασία. Σαλιαρίζει αδιάκοπα με τον Μέλβιν ενώ οι φίλες της τους παρακολουθούν λες και πρόκειται για ρομαντική ταινία.

  - Που είναι σήμερα ο Ρωμαίος; Με πειράζει η Άσπεν τρώγοντας το μπιφτέκι λαχανικών της και εγώ χαμογελάω παίρνοντας τα μάτια μου από το ερωτευμένο ζεύγος δίπλα. 

  - Τον κάλεσε ο προπονητής του ξανά για εκείνη την υποτροφία. Λέω και πίνω μια γουλιά από το νερό μου.

  - Συνεχίζει να αρνείται; Με ρωτάει και εγώ της γνέφω θετικά. 

  - Δεν ενδιαφέρεται να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον αθλητισμό. Η κολύμβηση είναι το χόμπι του.

  - Τότε γιατί τον πιέζει; Εγώ ανασηκώνω τους ώμους μου.

  - Ο Σπένσερ πιστεύει λόγω των καλών αποδόσεών του. Απαντάω κι εκείνη χαμογελάει λοξά δαγκώνοντας μια πατάτα. 

  - Έχει τις ίδιες αποδόσεις και στο κρεβάτι; Εγώ γουρλώνω τα μάτια μου και την κλοτσάω κάτω από το τραπέζι. 

  - Άσπεν. Την μαλώνω και εκείνη τρίβει το καλάμι της γελώντας. 

  - Μην είσαι ξενέρωτη Ολίβια. Δεν μου έχεις πει τίποτα για το σεξ ανάμεσά σας. Λέει και εγώ κοιτάζω γύρω μου ταραγμένη μη μας ακούσει κανείς. 

  - Επειδή δεν συμβαίνει. Ψιθυρίζω γέρνοντας προς το μέρος της.

  - Τι εννοείς; Δεν το έχετε κάνει ακόμα; Ρωτάει σοκαρισμένη και εγώ κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου.

  - Ποτέ; Ούτε μια φορά; Είναι ξεκάθαρο πως δυσκολεύεται να με πιστέψει. 

  - Όχι. Επιμένω κι εκείνη γουρλώνει τα μάτια της. 

  - Πως είναι δυνατόν Ολίβια; Γιατί; 

  - Επειδή δεν νιώθω έτοιμη. Απαντάω απότομα και για μερικές στιγμές εκείνη με κοιτάζει ανέκφραστη. Εγώ ξεφυσάω και ακουμπώ τους αγκώνες μου στο τραπέζι.

  - Δεν το 'χω κάνει ποτέ στην ζωή μου, με κανέναν. Ούτε καν με τον Άλεξ. 

  - Είσαι παρθένα; Φωνάζει και από δίπλα ο Μέλβιν με κοιτάζει. Τα βλέμματά μας συναντιούνται και τα μάγουλά μου έχουν πάρει φωτιά. 

  - Σταμάτα, θα με κάνεις ρεζίλι σε όλο το σχολείο. Της αγριεύω μα η Άσπεν βρίσκεται ακόμα σε σοκ. 

  - Νομίζω πως είσαι η μοναδική δεκαεπτάχρονη που δεν έχει κάνει σεξ εδώ μέσα. Τουλάχιστον αυτή τη φορά φροντίζει να μην μας ακούσει όλη η αίθουσα. 

  - Κι ο Σπένσερ; 

  - Δεν το ξέρει. Απαντάω βιαστικά με την Άσπεν να ακουμπά το πιρούνι της στο πιάτο. 

  - Δεν στο έχει ζητήσει ποτέ; 

  - Διακριτικά ναι, μα βρίσκω συνεχώς δικαιολογίες. Εκείνη κουνά ερωτηματικά τα χέρια της.

  - Γιατί δεν του λες απλά την αλήθεια; Είμαι σίγουρη πως δεν του έχει περάσει καν από το μυαλό πως είσαι παρθένα. Κάθε φορά που λέει αυτή τη λέξη τα μάτια του Μέλβιν καρφώνονται επάνω μου. Τι διάολο, βιονικό αυτή έχει; 

  - Λοιπόν. τέρμα με αυτή τη συζήτηση. Δεν είναι ο κατάλληλος χώρος και μόλις μπήκε ο Σπένσερ, Της λέω καθώς τον βλέπω να πλησιάζει. 

  - Μωρό μου... Λέει δίνοντας μου ένα πεταχτό φιλί στα χείλη και κάθεται δίπλα μου. 

  - Πως πήγε; Τον ρωτάω και αισθάνομαι τα μάτια της Άσπεν ακόμα πάνω μου.

  - Τα ίδια, επιμένουν πως δεν πρέπει να αφήσω την ευκαιρία να πάει χαμένη. Ακουμπά πίσω στην καρέκλα και χαϊδεύει το πόδι μου.

  - Τέλος πάντων, θα τα πούμε αργότερα αυτά. Λέει και η Άσπεν σηκώνεται από την θέση της τραβώντας μας την προσοχή. 

  - Εγώ θα πάω στο δωμάτιο να ετοιμάσω τα ρούχα μου. Σήμερα είναι Παρασκευή και ζήτησε από τις γονείς της να βγει μια μέρα νωρίτερα. 

  Όταν απομακρύνεται, ο Σπένσερ με τραβά με μια απότομη κίνηση κοντά του, ξαφνιάζοντας με. 

  - Θα είσαι μόνη στο δωμάτιο απόψε; Με ρωτάει φιλώντας με στα χείλη. Εγώ χαμογελάω αμήχανα ενώ με την άκρη του ματιού μου βλέπω τον Μέλβιν να μας παρακολουθεί. Βγαίνω διακριτικά από την αγκαλιά του και γνέφω θετικά. 

  - Ναι. Απαντάω και νιώθω ήδη το στομάχι μου να δένεται κόμπος. 

  - Μήπως να το εκμεταλλευτούμε; Ψιθυρίζει στο αφτί μου κι όλο το σώμα μου ανατριχιάζει. 

  - Ξέρεις πως απαγορεύεται να έρθεις στο δωμάτιό μου. Του υπενθυμίζω κι εκείνος χαμογελάει πονηρά. 

  - Πες μου εσύ το ναι κι εγώ θα βρω έναν τρόπο χωρίς να μας καταλάβει κανείς.  Το μυαλό μου ψάχνει απεγνωσμένα δικαιολογίες για να το αποφύγω. Μήπως όμως το σκέφτομαι υπερβολικά; Στο κάτω κάτω είμαι σχεδόν ενήλικη και όπως λέει η Άσπεν, μάλλον είμαι η μοναδική που δεν το έχει δοκιμάσει ακόμα. Από την άλλη όμως, δεν υποτίθεται πως αυτή η επιθυμία σου βγαίνει αβίαστα; Εγώ γιατί αισθάνομαι πως δεν έχει έρθει η ώρα; 

  - Ολίβια με ακούς; Η φωνή του με βγάζει από τις σκέψεις μου. 

  - Ναι, θέλω να έρθεις. Απαντάω τελικά κι ο Σπένσερ με φιλάει.