Bana Güven

{BG}8

Multimedia: Azra

"Ah tatlım bir an Sevim hanım geldi diye nasıl korktum anlatamam." Bu ne iğrenç bir görüntü böyle. Doruk u ikinci kez bu şekilde görüyorum. İlkinde baksırlıydı ve çadırda Melis leydi. Şimdi ise havluyla bizim evimizde Mina yla. Hayır Esila ağlamayacaksın. Güçlü ol. Neden Doruk için ağlayacaksın ki. Kim ki o senin gözünde. Senin bir sevgilin var Esila ve seni çok seviyor.

"Mina normalde eve kız atılır sen erkek mi atıyorsun?" Umursamaz bir tavırla Doruk un yanından geçerken söylediğim şey Doruk u güldürdü. Yüzsüz.

"Yine neye sinirlisinde benden çıkarıyorsun Esila." Eğer şuan ablam olmasaydı tokatı geçirirdim. İyi de neden? Doruk benim hiç birşeyim. Ve Mina bunu biliyor. Sonuçta Doruk tan hoşlandığımı ona söylemedim ki. Bir dakika ne? Geri sarıyoruz. Doruk tan hoşlanmak? Saçmalıyorum.

"Allah ım gerçekten deliriceğim Mina. Daha geleli bir gün olmuş sen Doruk la yatıyorsun. Bu ne ya. Sürtük müsün sen? Doruk u tanıyalı sadece saatler oldu. Ya belki ben Doruk tan hoşlanıyorum. Sen nasıl bir sürtüksün. Eşyalarını da topla ve geldiğin yere geri dön Mina." Doruk ve Mina şaşkınlıkla bana baktılar.

"Bana sürtük diyene de bir bak. Kuzey den ayrılalı bir ay zor olmuşken Efe yle çıkıyor ve Doruk tan hoşlanıyorsun öyle mi?" Mina kahkaha attı. Yapmamam gereken bir şeyi yaptım Mina ya tokat attım. Sesi bütün evde yankılandı. Mina nın yanağındaysa parmak izlerim oluştu.

"Birincisi Doruk tan hoşlanıyorum demedim. Hoşlanıyor olabilirim dedim. İkincisi ise bana sakın bir daha sürtük deme Mina ve üçüncüye gelirsek bu evden hemen gidiyorsun." Doruk a baktığımda yanımızda değildi.

"Sen beni bu evden kovamazsın Esila." Nah kovamam.

"Bu evin bana ait olduğunu bilmiyorsun sanırım Mina. Ayrıca benim sayemde annemler seni reddetmedi bunu da unutma. Şimdi o güzel soyadından mahrum kalmamak istiyorsan bu evi terket. Hemen." Mina bana yüzünü buruşturdu.

"Senin belki vücudun değil ama ruhun sürtük Esila." Neden herkes bana bu lafı söylüyor ki. Merdivenlerden pantalonuyla inen Doruk a dikkatim kaydı. Oysa bana hiç bakmadan Mina nın yanına gitti ve öptü. Doruk Mina yı öptü. Ve ayrıldıklarında Doruk Mina nın üstündekini çıkarıp giydi.

"Kapıda bekliyorum." Mina Doruk u başıyla onaylayıp üst kata çıktı. Bense boşboş bakınıp odama çıktım. Ne yani Mina Doruk ta mı kalacaktı? Neden bu kadar kalbim acıyor ki? Penceremin kenarına gittim ve arabasına yaslanıp telefonuyla uğraşan Doruk u izledim. "Gidiyorum Esila umarım mutlusundur." Mina ya döndüm.

"Eminim annem de sizi bu halde görse seni evden kovardı yeniden." Mina burukça gülümsedi.

"Annemin genç versiyonusun Esila. Gerçekten annem gibi kötü bir kızsın. Onun gibi otoriter. Soğuk. Mutsuz. Yapmacık bir kişiliğe sahipsin. Sana tavsiyem anneme özenmeyip kendin olman. Umarım dediğimi yaparsın. Yoksa onun gibi sen de sevilmeyeceksin." Yalan söylüyordu. Annem sevilen bir kadındı. Ve çok iyi biriydi. Sadece Mina yı sevmiyordu.

"Bu dediklerini annem bir tek sana davranış olarak gösterdi Mina. Normalde Dediklerinin tam tersi ve çoğu kişi tarafından çok sevilen bir kadın." Mina derin bir nefes aldı ve kapımı sertçe kapatıp gitti. Ablamı belkide son görüşümdü. Pencereden Doruk a bakmaya devam ettim. Mina koşarak Doruk un üstüne atladı ve bacaklarını Doruk beline sardı. Ve öpüştüler. Ne kadar süre öylece öpüştüler bilmiyorum. Bense onları öylece izledim. Ta ki telefonum çalana kadar. Kim olduğuna bile bakmayıp telefonu açtım.

"Efendim." Boğazımda sanki bir yumru vardı ve bu da sesimin boğuk ve çatallı çıkmasına neden oldu.

"Esila sen iyi misin?" Perdemi kapattım ve yatağıma oturdum.