Üç kadın, üç hikaye.
"Tek seçeneğiniz var. Annen mi, doğmamış bebeğin mi?" Üçüncü kadın sordu.
"İnsan kendi evladını satar mı?" Birinci kadın sordu.
"Çok adice." İkinci kadın konuştu.
"Sen hiç seçeneksiz kaldın mı ki?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kızlarla birlikte evi süslediler. Mezeler hazırladılar.
"Ay Bergüzar, zaten beş kişiyiz, bu kadar çok şey yapmayalım. Valla sonra bitireceğiz derken zehirleniriz."
"On bir kişiyiz."
"Hadi ya! "
"Sude, parmakların var, say güzelim. Kızlar benim meleklerim için de bir şeyler hazırlayalım. Onlar bu ağır mezeleri yemesin."
" Bergüzar, Nur hanım ne dedi? "Kızım bir şey yapmayın Poyraz yemek şirketinden gönderecek," demedi mi? Valla açar telefon söylerim yersin paparayı."
"Sevgi ya, olur mu öyle şey! Biz ev sahibiyiz."
"Boş verin yiyeceği, hediyeler nerede?"
"Sude, çocuk gibisin valla."
"Aman Sevgi, yeni yıl da hediye almak bir başka güzel oluyor. Bergüzar kıyafetin çok güzel. En çok da ayakkabılarına bayıldım. Ne kadar seksiler öyle."
"Kıyafetimi çok beğendim de ayakkabılar biraz abartı oldu sanki! Nur anneyi kıramadım. Öyle içten öyle heyecanlıydı ki! Sanki kendi kızı nişanlanıyor.
Bileğime bağlanan yer hem kalın, hem taşlı. Ayaklarım nezle olacak bu kadar çıplak ayakkabıda!"
"Heyecanı, çirkin oğlanı kakaladım diyedir."
Sude, kahkahayı patlattı, ardından Sevgi ve Bergüzar yastıkları bir biri ardınca ona fırlattılar evde bir hengame başladı. Kapının çaldığını hiç biri duymadı.
Bergüzar telefonunu duydu ama yerini bulamadı. Bir yandan da yastıklardan sakınmaya çalışıyordu. Sırayla kızların telefonu çalmaya başladı. karınlarını tutarak telefonlarını açtılar.
"Kapıyı açın ya, evden gelen çığlıkları hayra yormayacak komşular. Zaten bizim gümbürdettiğimiz kapı yüzünden cık cık çekip duruyorlar."
Bergüzar hem dinliyordu ve gülerek kapıyı açtı.
"Bize de söyleyin de birlikte gülelim. Şamatanız bina girişinden duyuluyor."
Sude Galip'e, Bergüzar Poyraz'a yastığı fırlattı. Evin içi tam bir curcunaya döndü.
"Yastık kavgası öylemi güzeller. Galip gardını al kardeşim. Bu kızlar hak etti."
Poyraz ilk yastığı Bergüzara fırlattı ama tutturamadı. O sırada yüzüne gelen yastıkla sendeledi ve "ahh" diye bağırarak yere düştü.
Bir anda sesler kesildi. Bergüzar sulu gözlerle, Poyrazın yanına çömeldi.
"Özür dilerim, çok özür dilerim canın çok mu yandı?"
"Evet." Poyraz Bergüzarı altına altı ve gülmeye başladı. Galip durur mu! O da Sevgiye sarıldı.
