Kazanmak mı? Yoksa kaybetmek mi?
Kaç kere hayata karşı savaşımda kazandım, girdiğim her savaşta çoğunlukla kazanırdım..
Peki neden bu savaşta kaybettim...
Neden kalbim aşk savaşına yenik düştü?
"Bebeğim" dedi başımı kaldırıp ela gözlerimi siyah...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölümü beğenip yorum yapmayı unutmayınız. (Not: bölüm kısadır.)
Günümüz (1 yıl 11 ay 15 gün)
💫🖤
Ayrılık. Çoksevdiğiniz insan sizin üzerinizeatılan bir iftiraya kör kütük inanmış ve sizi terk etmişti, keşke saatler olsaydı veya günler. Aramıza yıllar girmişti.
1 yıl 11 ay 15 gün. Yıllardır onu görmemek bana zulümgibiydi, evin her bir adımı kokusu ile doluydu. Salonda bıraktığı şalı, mutfakta saç tokası. Çalışma odasında bilekliği yatak odasında aramızdaki bütünbağı koparan yüzük ve kolye.
Her ülkede karışkarış aradım bir iz yoktu. Bildiğimtekşey casus olmak içineğitim almaya başlamış olmasaydı, Alex onun yanındaydı bir yanım mutluydu çünkü Alex onu korurdu.
"Berzan" dedi Çınar. Etraftaki kalabalığa bakmaya başladım, bir düğünegelmiştim. Çınar ile eski bir arkadaşımızın düğünü. Aleda'nın abisi evleniyordu, Nicholas Rossi. "Neyi düşünüyorsun."
"Lavin'i" dedim iyi miydi? Karnıaç mıydı? Kendine zarar vermiş miydi? Birkez vermiştiçünkü kalbim sıkıştı bir an nefes alamamıştım.
Arkamızda olan gelindamatmasasına sırtımı sönmüşöyleceboş duvara bakıyordum. "Özlüyor musun?" Diye sordu Çınar. Uyuyamıyordum, onsuz uyuduğum saatler oldukçaazdı. Günlük işlerimi yapıyordum ama hayata karşı zevk alamıyordum. "Hayat ışığın sönmüş gibi."
"Sönmedi! Gitti." Dedim çevredekiinsanların alkış sesi duyuldu.
"Lavin" dedi Çınar. Bakışlarımı yüzüne çevirdim, gözleri tek bir noktaya bakıyordusırtımı döndüm ve baktığı yere baktım.
Tam karşımda nikah masasında dostum dediğim Nicolas tam yanında beyaz elbise gri ombre saçlıbirkadın. Saçları uzundu, yüzünde gülücükler vardı.
