Would You Choose Me? | BL SERIES #1

CHAPTER 3 (EDITED)

SEBASTIAN'S POV

3:47AM IN THE MORNING

bigla nalang ako nagising sa aking pagkatulog minulat ko ang aking mga mata at pinatong ang aking kanang kamay sa ibabaw ng aking noo at naramdaman kong basa ang aking noo. "I can't sleep".

umalis ako sa aking pagkahiga sa higaan at umupo sa higaan. "my left hand hurt so bad". tinignan ko ang aking kaliwang kamay. "this must be broken".

tumayo ako sa aking higaan sa oras na naka tayo ako sa higaan tumunog nalang bigla ang aking phone agad ko naman itong tinignan.

"William? it's 3AM why are you messaging me, idiot".

lumabas ako saaming kwarto at bumaba upang uminom ng tubig.

habang umiinom ako ng tubig bigla nalang nag ring ang phone ko sanhi ng pag kagulat ko at tumapon pa ang tubig saaking damit.

"this fucking idiot!". binaba ko ang tawag.

hindi ko sinagot ang kaniyang tawag dahil ayokong marinig ang kaniyang boses.

habang paakyat ako sa hagdanan nag ring nanaman ang phone ko sanhi ng pag kagulat ko.

"potangina!". kinuha ko ang phone ko saaking bulsa at sinagot ang kaniyang tawag.

"what in the world are you calling me! it's 3AM, you bullshit!". madiin at galit kong sumbat sakaniya.

"chill~". he sounds a little tipsy and drunk.

"are you fucking drunk? are you at the bar?". pag tatakang tanong ko dahil sakaniyang boses at sa mga ingay sa kaniyang paligid na naririnig ko.

"y-yes! nadali mo ako!". natatawang tugon niya.

"kung wala kang sasabihin... bahala kana diyan". ibaba ko na dapat ang tawag.

"I found the perfect secretary for you!".

binalik ko ang aking phone sa aking tenga. "how?".

"h-he just called you know, maybe he knew the news of our c-company!".

I sigh. "let's talk later you are not being yourself".

"h-he will send the r-resume t-tomorrow... n-no!, l-later... It's a-already morning!". he suddenly hiccups.

"please, William... drive safely". napa kamot na lamang ako saaking noo.

"ahaha! c-concerned baby brother? I-I love you". he was making kissing sounds.

"stop, please". I am dying inside because of him.

"h-he is kind... sweet... at the same time handsome l-like me".

"I... uh, I need to go back in bed you should go home and don't be late".

"what's up with the shutter, sir Sebastian?". his voice suddenly turn into deep voice.

"what's up with the tone of your voice? are you pranking me or something?".

he scoffed. "no~ I'm just tipsy you know... I-I, uhm... going h-home".

narinig kong bumagsak siya sa sahig. "W-William?!".

"sir are you okay? sir?". I heard a waiter.

tinihiya ko ang aking ulo. "100% na hindi nag iisip".

binaba kona ang tawag. "I can't deal with this man anymore".

pumasok ako saaming kwarto at nakita ko wala si Yuna saaming higaan. "where is she?".