JUNGKOOK
Gözlerimi açtığımda içimde doğan huzursuzluk ve güvende olmama hissiyatını daha önce hiç bu kadar şiddetli yaşamamıştım. Taehyung... Kazadan sonra ne olduğunu hatırlamıyorum tek hatırladığım son anda Taehyung'un elimi sıkıca tutup bilinç altım kapalana kadar ellerini elimde hissetmem di. Dahasını hatırlamıyorum zaten.
Etrafıma baktığımda Jimin heyecanla bana bakıyordu. Neden bu kadar heyecanlı? Ne kadar zamandır hastanede yatıyorum? Taehyung nerde, nasıl, ne yapıyor?
Dediler ki ölüyor.
Her deniz bir martı, her ömür bir tufan, her rüya bir uyku, her nota bir şarkı, her mezar bir ölüm, her ağaç bir kök, her dağ bir duman, her güneş doğacak bir kuytuluk bulur ya kendine,
bulur ya;
ben
senden
başka
sen
bulamam
b u l a m a m!
•Beni sensiz bırakma sevgilim.
Beni, kalbimi, tüm yaşanmışlıkları, bu soluduğum havayı sensiz bırakma, bırakma.
∆Gözlerim onsuz bir güne daha gözlerini açmıştı. Jimin başımda uyuyordu hala.
"Jimin." Parmağımla yanağına dokunmuştum.
"Jimin." Korkuyla titreyip gözlerini açmıştı.
"Korkuttum mu? özür dilerim." Ellerimi tutup konuşmaya başladı.
"Hayır, hayır. Efendim?" Yataktan doğrulup bağdaş kurmuştum.
"Taehyung'u görmek istiyorum."
"Ama daha çok erken hem doktorlar izin verir mi?"
"Yardım et jimin shi~ sadece bir kerecik." Gülümseyip tatlı halime bürünmüştüm çünkü tek alı koyamadığı halim buydu.
"Tamaaam gel bakalım. Yardıma ihtiyacın var mı? Kalkabilir misin?"
"Kaç hafta oldu Jimin artık iyileştim merak etme." Ayağa kalkıp odadan çıktık. Yoğun bakımdan çıkalı 3 hafta olmuştu. Taehyung ise hala yoğun bakımdaydı. Doktorlar görmeme izin vermiyordu verdiklerinde bile camdan görebiliyordum. Kokusunu anlamıyordum, elini tutamıyordum ve bu beni yıpratıyordu.
"Jungkook başımız belaya girecek."
Cevap vermeden yürümeye devam ettim. Odanın önüne geldiğimde duraksamıştım.
"Emin misin?" Girecektim bu son şansım olabilirdi bu yüzden yapmalıydım.
Tuttuğum kapı kolunu aşağı indirip içeri girdim. Jimin içeri girmeyip kapıda gözcülük yaptı ben ise arkamdan kapıyı kapatıp yanına ilerledim. Duygusuz bir şekilde kıpırdamadan yatıyordu. Onu gördüğüm anda kalbim küt küt atmaya başlamıştı yine. Uzun zamandır kokusunu böylesine yoğun alamamıştım.
Yattığı yerde diz çöküp elini tuttum. Her zerresine aşık olduğum adam şuan karşımda savunmasız bir şekilde yatıyordu.
"Sevgilim..." Eline teker teker öpücükler bırakmıştım. Sonra ayağa kalkıp yavaşça yüzüne eğildim. Gözlerimi sıkıca kapattım ve dudaklarımı kurumuş dudaklara değdirdim. Dudaklarımı çektiğim de daha gözlerimi açmadan yanaklarım da hissettiğim elle dudaklarımız tekrardan birleşmişti. Eller yanağımdan ayrılmıştı. Dudaklarım hala dudaklarındayken gözlerimi açıp yüzüne bakmıştım, gözleri kapalıydı... Uyanmıştı ve şuan uzun süredir hasret kaldığım dudaklarını öpüyordum.
(Bunu yazarken bi tek ben anlarım dinliyorum ve duygulandım shit😭)
"T-taehyung." Gözlerini açmış ve hiçbir zaman bakmadığı gibi bakıyordu... derin, derin değil boş. Boş bakıyordu normal birine bakar gibi hiç bakmadığı gibi, bir anlam barındırmayan bakışlar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
life teacher°taekook°
Random"Sadece bilmeni istedim Jungkook, resim sadece bir karalama değil... İnsanın kendini ifade edebilme dünyasıdır."
