Unicode
" မြတ်သျှင်မောင် သားငယ် အိပ်ယာက ထတော့လေ ၊ ညကျောင်းကို သွားရဦးမယ်မဟုတ်လား ? "
ကြီးကြီးငြိမ်း၏ ခပ်တိုးတိုး ခေါ်သံကြောင့် မြတ်သျှင်မောင်နိုးလာခဲ့သည်။ သူကနေမကောင်းတာကြောင့် မနက်ကတည်းက ဆေးသောက်ပြီး အိပ်နေတာဖြစ်သည်။ ကျောင်းလည်း မသွားဖြစ်ပေ။
" ဟုတ်ကဲ့ ကြီးကြီးငြိမ်း ၊ သား ခနနေရင် ရေချိုးလိုက်ပါ့မယ် " မြတ်သျှင်မောင်က ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ဥဒေါင်းညိုက သူ့ကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ ခြေတံရှည်တွေနှင့်လည်း သူ့ကို ခွထားသေးသည်။
" အေးကွယ် ၊ သားညိုကိုလည်း နှိုးလိုက်ဦး "
ကြီးကြီးငြိမ်းက သူ့ကို သတိပေးပြောပြီးနောက် အခန်းထဲကနေ ထွက်သွားလေသည်။ မထွက်သွားခင်လည်း ပန်ကာကို အနားတိုးကပ်ကာ ထားခဲ့သည်။
မြတ်သျှင်မောင်သည် သူ့အပေါ်ကို တွားသွားသတ္တဝါတစ်ကောင်လို တွယ်ကပ်နေတဲ့ ဥဒေါင်းညိုကို အသာလှုပ်နိုးလိုက်သည်။ ဘာကြောင့်မို့ ဥဒေါင်းညိုက ရောက်လာခဲ့သလဲဆိုတာကို သူမသိပေမဲ့လည်းဥဒေါင်းညိုက ဝမ်းနည်းနေတာကိုတော့ သူခံစားမိသည်။ ဥဒေါင်းညိုက သူ၏ပခုံးတွင် မျက်နှာအပ်ကာ အိပ်နေပြီးတော့ သူ့ကိုလည်း သားပိုက်ကောင်လိုမျိုး ပိုက်ထွေးထားတာကြောင့် မြတ်သျှင်မောင်က လှုပ်ရလည်း ခက်နေပေသည်။
" ဥဒေါင်းညို ညကျောင်းသွားရဦးမှာ ထတော့လေ " မြတ်သျှင်မောင်က ထပ်ပြီးတော့ ခေါ်လိုက်သောအခါတွင် ဥဒေါင်းညိုက နိုးလာသည်။ ဥဒေါင်းညိုက သူ့ကို အတန်ကြာသည်အထိ စိုက်ကြည့်နေပြီးတော့ ထပ်ပြီးတော မျက်လုံးမှိတ်လိုက်သည်။
" မင်း နေမကောင်းတာ သက်သာပြီလား "
အိပ်ယာနိုးစ လူပျိုပေါက်ကောင်လေး၏ အသံက အက်ရှရှ ၊ နားအနားကို ကပ်ကာ တိုးတိုးပြောနေတာကြောင့် မြတ်သျှင်မောင် မနေတတ်စွာ တွန်းဖယ်လိုက်သည်။
သူ့စိတ်ထဲတွင် ဥဒေါင်းညိုက တခြားသော သူငယ်ချင်းများနှင့် မတူဘူးဟု ခံစားနေရသည်။ သူ့အနားကို တွယ်ကပ်လွန်းနေသည့်အပြင် တစ်ခါတစ်ရံတွင် သူ့အပြုအမူတွေက ထူးဆန်းသည်ဟု ယူဆရသည်။ သိူ့ပေမဲ့လည်း ဥဒေါင်းညို၏ ထိုကဲ့သို့သော အချင်းအရာများးကို သူက ငြင်းပယ်ချင်စိတ်လည်း ရှိမနေတာကြောင့် သူက တွေးရခက်နေသည်။
