Babası Kontn Elijah Pierce ölünce kimsesiz kalan genç Kontes Phoebe Pierce'nin hayatı zamanında babasının kovduğu amcası Arthur Pierce ve ailesinin geri döner. Küçük Phoebe' yi kendisinden 30 yaş büyük olan Dük James Lockwood ile evlendirirler. Dükt...
Sabah her şeyden habersiz güzel uykumdan uyandım. İçeriye beni hazırlamak için sadık hizmetçim Rosa girdi. Beni hazırladıktan sonra Ruby'nin beni çağırdığını söyledi.
Ruby Dükün evlilik dışı doğan kızı. Benden bir yaş küçük. Buradaki tek dostum. Ben buraya gelmeden önce burada gayrimeşru olduğu için Dük tarafından eziyet görüyordu. Hatta Dük ona soyadını bile vermemişti. Annesinin soyadını kullanıyordu.
Ruby'nin odasının kapısını tıklayıp içeri girdim. Ruby hem heyecanlı hem de tedirgin duruyordu.
"Beklenen gün geldi Phoebe. Babam yarın dönüyor. Bugün kaçacağız."
Dük evlendiğimiz gecenin sabahında sefere gitmişti ve beş yıldır dönmemişti. Beş yıl boyunca Rubyle kaçış planı yapmıştık. Yani tabii beş yıl boyunca kaçış planları yapmadık. Kaçış planı yaptık ama Dük yokken kaçmamıza gerek yoktu.
"Ya başaramazsak Ruby çok korkuyorum."
"Başaracağız kardeşim. Başarmak zorundayız."
"Neyle gideceğiz?"
"Gemiyle gideceğiz. Nereye gittiğimizin bir önemi yok dönmemeye gideceğiz. Yanına tüm mücevherlerini ve hepsini olmasada bir kaç tane elbisede al. Yola çıktığımızda rahat bir şeyler giyinmiş ol. Geceyarısı arka bahçede buluşacağız."
Onu onaylayıp dediklerini yaptım. Tüm mücevherlerimi bir kutuya doldurdum. Yanıma üç balo elbisesi ve beş tane günlük elbise aldım. Herbirine uygun ayakabılarıda unutmadım.
Gerekli bir kaç eşya aldıktan sonra kahvaltıya indim. Evin Kahyası Mary yine kötü kötü bana bakıyordu. Aslında haksız sayılmazdı kahya Mary Dükün eski karısıydı. Adam benimle evlene bilmek için onu boşamıştı ve evin kahyası yapmıştı.
Çok takmayıp kahvaltımı yapmaya başladım. Az sonrasında Ruby de bize katıldı.
Kahvaltıdan sonra odamda biraz kitap okudum ardından sıkıldığımı hissedince müzik odasına gittim. Ruby de orada piyano çalıyordu. Çaldığı parçaya kemanla eşlik etmeye başladım.
🤍
Geceyarısı
Son kontrollerimi yapıp odamdan çıktım. Tablolarla süslü koridorlardan geçtim. O kadar gergindim ki tabloların beni izlediğini düşünüyordum.
Üzerimde rahat siyah pelerinli bir elbise vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yani kıyafetlerimden en rahatı buydu. Girişteki heykelin yanından geçerken bir tıkırtı duydum. Hemen heykelin arkasına saklandım. İki tane muhafız gelmişti. Planlarımıza göre daha geç gelmeliydiler. Rosa onları oyalamalıydı. Kaçmak için bir yol düşünürken adım sesleri duydum. Gelen Mary'di. Maryle göz göze geldik. Kendime hakim olamayarak küfür mırıldandım ama düşündüğüm gibi olmadı. Mary beni yakalatmak yerine bana yardım etti.
Muhafızlar uzaklaşır uzaklaşmaz yerimden çıktım.
Mary gülümseyerek "Dikkatli ol çocuk." dedi.
Teşekkür edip dışarı çıktım. Ruby arka bahçede beni bekliyordu.
"Neden uzun sürdü?"
"Planda bazı aksaklıklar oldu ama önemli değil. Gidelim."
Bahçeden ormana girdik. Önceden ayarladığımız atlara binip limana indik.
Ruby beni sandıklara çekiştirdi ve büyük olanlardan bir tanesinin kapağını açtı.
"Bunun içine girelim. Yanımda yiyecek var yolculuk boyunca yetmeyebilir."
"Geceleri sandıktan çıkıp herkes uyurken bir şeyler aşırabiliriz."
Başıyla onaylayıp sandığâ girdi. Bende girince kapağı kapattık. Bazı adam sesleri duydum. Birkaç sarsıntı yaşadık. Kapağı hafifçe aralayıp dışarı baktım. Gemiye bindirilmiştik. Böylece yolculuk başladı.
