Merhabalarr yep yeni bir bölümle daha sizlerleyim..
Artık kitabın ortalarına gelmiş bulunmaktayız. Sık sık yorum yapın ki burayı unutmayayım. Satır arası yaptığınız yorumlar beni ciddi anlamda motive eden şeyler :)
Yorum yapmayı ve vote atmayı da unutmayalım. Kitabı arkadaşlarınıza önerip kurgumuzu büyütmeniz için size emanet ediyorum.. :))))))
"Elvin ateşe yaklaşma o kadar" annemin sesiyle üşüyen ellerimi biraz daha uzaklaştırdım ateşten. Bu ellerimin sorunu ne bir türlü anlamıyordum. Bir türlü ısınmıyorlardı bu sıcakta bile buz gibi olmaları artık canımı sıkmaya başlamıştı.
"Bana bu sıcakta üşüdüğünü söyleme" alışamadığım bir sesle arkamı döndüm evet bu Baran'dan başkası olamaz
"Peki" anlamayan gözlerle bana baktı
"Ne peki?" dedi yüzündeki ifade çok komik bir hal almaya başladığında ona gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıp ciddiyetimden ödün vermedim. Ayağa kalkıp aynı boya gelmeyi umduğum da ergenliğin verdiği boyla benden kat be kat uzun olan küçük kardeşime baktım.
"Üşüdüğümü söylemiyorum yani "
Muzipçe gülüp kollarını birbirine doladı
"Anlaşılan bizim senle çok işimiz var." Geldiğimden berri beni kabullenmek istemeyen tek kişi şuan karşımda beni tanımaya çalışıyordu.
Alışacaksın sende aslanım. Bir Elvin kolay kolay gelmiyor bu dünyaya alışacaksın.
"Etler hazır" sevinçle gelen ses Meriç'e aitti. Anlaşılan baya acıkmış olmalı. Ortaya kocaman bir sunum yapıp herkese birer tabak koyduk pişmiş salata ve diğer mezelerimizi de masada güzelce dağıtıp yemeğe geçtik.
"Baran sende gelsene " Baran'ın uzaktan elinde bir salata tabağı ile oturması canımı sıkmıştı. Hadi ama o kadar kötü biri değilim varlığımla kendini aileden soyutlayamazdı.
Ömer amca gözlerini kısıp ayıplarcasına Baran'a baktı
"Hanım biz bunu hastanede karıştırmadık eminsin değil mi " dediğinde annem gülüp eliyle ağzını kapattı lokmasını yuttuktan sonra ağzını bir hanfendiye yakışır şekilde silip " Karışmadığına ve hastanede doğurmadığıma eminim " dediğinde Meriç de annemle beraber gülmeye başladı
Nasıl yani şimdi Baran hastane de doğmadıysa nerde doğdu Mardin de hastane var diye biliyorum. O kadar da değil canım.
Annem ne olduğunu anlamadığımı farketmiş olmalı ki bana doğru bakıp söze girdi " O sıralar köydeydik Baran'ı sağlık ocağında doğurmak zorunda kaldım. Ebeler sağ olsun yardımcı oldular Hastaneye bir iki hafta sonrasında kontroller için götürdük sonrasında da zaten köye geçtik " anlamışçasına başımı sallayıp gülümsedim Ömer amcaya baktığımda utana sıkıla oturduğunu farkettim. Sanırım oğlunun doğum yerini hatırlamadığı için biraz utanmıştı ama o yaşlarda bunlar normaldi yani utanılacak bir durum söz konusu olmaz
Olmamalı yani bilmiyorum yinede
"Boşver Ömer amca takma kafana her şeyi hatırlamak zorunda değiliz değil mi " Meriç'in Ömer amcaya verdiği desteği görmemek için kör olmak gerekiyordu. Yeni ailemi benden çabuk kabullenmesi çok hoşuma gitmişti onları izleyip gülümsedim. Anneme eğilip kulağına "Boşver be anne klasik erkekler işte" annemin gülümsemesiyle yemeğime devam ettim. Tam etten bir ısırık alacakken Baran'la göz göze gelmemizle elimde ki eti indirdim. İğrenerek bakıyordu resmen. Ömer amca durumu farkedince bir yandan yemek yiyip bir yandan " Sen ona bakma hasta o vejanmı vezelyanmı neymiş" dediğinde gülmemi durduramayıp Meriç'e baktım
"Cidden şaka gibi" gülmekten gözlerimden akan yaşı silip " Dün annemin Mardin'li bir aşiret lideriyle evlendiğini öğreniyorum bugün üvey kardeşinin vejetaryen olduğunu " Masa da Ömer amca ve Baran dışında herkes gülmeye başladığında. Ömer amca yine ayıplarcasına oğluna baktı
" Görüyorsun değil mi senin yüzünden ağalığıma laf geldi " Baran gözlerini kısıp bana baktığında "Bana vahşice geliyor kaldıramıyor bünyem herkes gibi " sondaki vurgusuyla beni herkes kelimesiyle bir tutmaya çalışmasını anlamamak için salak olmak gerekiyordu. Tam söze girip ona yediği salatayı haram edecekken Meriç masanın altından ayağıma vurunca sözüm boğazımda kaldı ne yapıyorsun dercesine ona baktığımda . İşaret diliyle sakin ol bir şey deme diyip göz kırptı. Anlaşılan huzursuzluk çıkartmamdan korkuyordu. İyi de niye huzursuzluk çıkartayım hele de birileri beni huzursuz ederken. Ben öyle biri miyim ya
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKAN-SIZIM
Teen Fiction#cerrah 2 #sevimli 2 #elvin1 "İmkanı olmayan sızım, imkan-sızım" Tam tıp bitti diyorsun, hah sonunda gerçek bir doktor oldum vizitler sınavlar sözlüler bay bayy derkeeenn!! Asistan cerrahlık ordan bir el sallıyor pis pis sırıtarak :)))) Gerçekten...
