Unicode
ဒီေန့ဟာဩဂုတ္လ ၇ရက္ေန့...။မနက္ျဖန္ဟာအစ္ကိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့အမွတ္တရေန့ေလးပါ...။
"ကေလးကလဲ...အိပ္ရာႏိုးတာနဲ႔ဖုန္းကိုင္တာဘဲ"
"ခင္ဗ်ား"
"မေန့ကဘဲလူႀကီးဆို"
သူဟာအခ်ိန္မွန္အိမ္သို႔ေရာက္ခဲ့ပါေသာ္လည္းရိုက္ခံထားရတာကို အမွတ္ႀကီးေနတဲ့သဒၶါေအးဟာေတာ့ ေအာ္ဟစ္ေမာင္းထုတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ႃပံုးရင္း သဒၶါေအးကိုၾကၫ့္ေနတာေၾကာင့္ သဒၶါေအးစိတ္ေလ်ွာ့ကာ ခုတင္မွာထိုင္ေနလိုက္တယ္။
မေန့ကရိုက္ႏွက္ျခင္းကသူ႔အတြက္ေရာသဒၶါေအးအတြက္ေရာ နာက်င္ရတယ္ဆိုတာကိုျပန္ေတြးမိတယ္။ သူရဲ့ ရိုက္ႏွက္ျခင္းေတြမွာ သဝန္တိုစိတ္ေတြအလိုမက်စိတ္ႂတြေဖစ္ေနမွာကိုလဲ ကိုယ္ခ်င္းစာမိတယ္။
"ကဲ...ကေလးငယ္ရယ္...ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ ကိုယ္မွားပါတယ္"
"ဒူးေထာက္..."
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့သူကိုေစာ္ကားတဲ့အတြက္ေရာကၽြန္ေတာ့္ကိုေစာ္ကားတဲ့အတြက္ပါသူ႔ကိုဒူးေထာက္ေစေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲေတာ့ အားနာစိတ္လဲျဖစ္မိတယ္။ သူဟာလဲမဆိုင္းမတြ ကၽြန္ေတာ့္ေရ႔ွမွာဒူးေထာက္ရင္းေတာင္းပန္ရွာတယ္။
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...ကိုယ္စိုးရိမ္စိတ္ေတြမ်ားေနခဲ့လို႔ပါ"
အိမ္တြင္းစီးဖိနပ္စီးထားတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ကိုထိကိုင္ရင္းသူဟာေတာင္းပန္တယ္။ သူ႔ကိုၾကၫ့္ရင္းေတြးမိတာကေတာ့ အစ္ကို႔ကိုေရာဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ႏိုင္မလဲ ဘယ္နည္းဘယ္ပံုနဲ႔ခ်စ္မလဲဆိုတာပါဘဲ။
"ထေတာ့"
"ကေလး...ကိုယ္ေလ ေအာက္မွာ ေရခဲမုန႔္ဝယ္လာခဲ့ေသးတယ္ "
"အင္း...ေအာက္မွာသြားေစာင့္ေန"
ေျပာလိုက္တာနဲ႔ဦးလင္းေရာင္က သြက္လက္တဲ့ေျခလွမ္းနဲ႔ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းသြားတယ္။ မေန့ကလို သီခ်င္းညည္းသံႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနဟန္ကေတာ့ ေပ်ာက္ျခင္းမလွေပ်ာက္ေနၿပီ။
"ကေလးေလး... ဒါေလးကေလ ၾကက္ဥေၾကာ္...ဒါက အသားကင္...ကေလးက တစ္ခါတေလ မနက္စာကို အသားကင္စားရတာႀကိဳက္တာ ကိုယ္မွတ္ထားတယ္"
ESTÁS LEYENDO
ခိုနားရာ (အပိုဆု) Completed
Romanceဘာေၾကာင့္ေဝးလဲ ဘာေၾကာင့္ျငင္းလဲ ငါဘာေၾကာင့္ေျပးခဲ့လဲ ဘာကြောင့်ဝေးလဲ ဘာကြောင့်ငြင်းလဲ ငါဘာကြောင့်ပြေးခဲ့လဲ Start date (Nov.2.2022) End date (Dec.30.2022)
