Belirsizlikler

1. Bölüm

Çatı katındaki odam da uyurken ağacın dalları sanki bir fırtınayı hatırlatırcasına pencereme vuruyordu. Sonunda uyanmıştım. Bir kaç yudum şu içtikten sonra kendime gelmek için bir sigara yaktım. Paketteki son sigarayı da harcıyordum eğer bütün bir gece uyumazsam dışarıda açık bir büfe bulmak zorunda kalıcaktım. Düşüncelerden uzaklaştıktan sonra karanlıkta odamı aydınlatan çakmak ile etrafa bakındım.. Ne görmeyi bekliyordum ki sanki? Yatakta doğrulduktan sonra penceremin önüne geldim ve lambası sürekli yanıp sönen sokağa doğru baktım .. Lamba doğru düzgün çalışmıyordu yanıp sönüyordu fakat dolunayın bulutların arasından bile etkileyici ışığı her yanı aydınlatıyordu. Uyku sersemliği ile adeta büyülenmiştim. Sanırım.

Birden telefonun titreşimi ile sıçradım bir kaç dakika sonra. Bu saatte kim mesaj atardı ki ? Gecenin 2 buçuğunda. Merakla telefonu elime aldım ve bilinmeyen bir numaradan 'Ay ışığında harika görünüyorsun' mesajı ile tokat gibi kendime geldim. Kim beni izliyordu ki ? Pencereden baktığımda onu gördüm. Daha önce bi kaç kez karşılaştığım adam.. Orda karanlıkta evin önünde duruyordu. Ona baktığımı gördüğü zaman el salladı hiç çekinmeden. Peki ama bu adam benim evimi nasıl bulmuştu. O kadar zor değil aslında takip etmiştir. Peki takip etti diyelim ya numaramı nasıl buldu ? Ürperdiğimi hissettim .. Kan beynime hücum ederken düşünmek zordu. Adam ile nerelerde nasıl karşılaştığımızı kestirmeya çalışıyordum. Hala bi taraflarım uyuduğu için net bir cevaba ulaşamadım.

Adamı gördükten sonra kenara çekilmiştim ve düşünmüştüm kendi kendime sorduğum sorulara cevap bulamayınca tekrar pencereden baktım. Hala oradaydı ve evimin karşısında ki duvarda oturmuş sigara içiyordu. Sanki benden bir şeyler bekliyor gibi orda oturuyor ve odama bakıyordu. Evde yalnız olduğum için korkmuştum ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Gittim elimi yüzümü yıkadım ve aşağıya indim. Çaydanlıga şu koyup kaynamasını beklerken birden yanimdaki pencerede karanlık bir silüet gördüm. Penceremi tıklattı ve adımla seslendi. Bade !! Artık iyice korkuyordum. Adam resmen bahçeme girmişti. Elime bir bıçak alıp terasa benzer geniş balkonumun sürgülü kapısını açtım. Demir kapı olduğu için içeri giremezdi. 'Kimsin sen ? Benden ne istiyorsun ?' diye bağırdım. Orda karşımda duruyordu ve 'korkma' dedi. Benim 'Çınar'. Çınar ismi beynimde yankılandı. 'Çınar , Çınar , Çınar !!!' Kimdi bu çınar? Hayatımda tanıdığım tek bir çınar vardı. Çocukluk aşkım.. Ama onunla tam 17 yıldır görüşmemiştik. Çınarla aynı yaştaydık , eskiden aynı mahallede oturuyorduk ve babasının başka bir şehirde çalışmak için taşınacaklarını öğrendiğim de çok üzülmüştüm. Düşünceleri beynimden kovduktan sonra 'Çınar ?'