AŞKIN SON PERDESİ ( TAMAMLANDI)

34.BÖLÜM: YARA İZLERİ

Keyifli okumalar canlarım❤

Bölüm şarkısı: Madrigal - Dip
( Şarkıyı açıp okumanızı öneriyorum)

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum💗

------------

" Cem ne olur yapma! Yalvarırım bana bu kötülüğü yapma! "

Çığlıklarım çare olmadı, kapanmayan bir yara kaldı yüreğimin en derinlerinde.

Bedenime değdiği her yer bana haram oldu.

Ben bu gece en çaresiz günahıma bulandım.

Şimdi hangi tövbe kurtarır beni?

Hangi pişmanlık affettirir kara geçmişimi?

Ölüm kurtuluş olur mu bana?

Ruhum ölmeden Cehennem'ine hapsolmuşken?

Cennet'i dilemek hakkım mı?

Öyle bir yara ki bu hiçbir zaman izi geçmeyecek.

Oysa bir kurşun yarası bile iyileşirmiş zamanla.

Canım acıyor anne...

Ruhum kanıyor baba...

Neden kimse duymuyor beni?

Dünya bu kadar sağır mıydı bana?

Oysa ben ne şarkılar söylerdim çocuk ruhumla?

Bedenimde hissettiğim bu eller her değdiğinde küle dönüyorum.

Küllerimi savurun düşlerimin kucağına.

Masumiyetim için için kanarken, gözyaşlarımla gömdüm onu toprağa.

Bir ağıt bile yakamadım ardından...

Dilim lal oldu.

Yasını bile tutamadım...

Yüreğim taş oldu.

Kızın bu gece büyüdü anne.

Kızın bu gece kadın oldu...

~~~~~~~~~

Kalbin anlatamadığını gözlerimiz anlatır, dilimizin varmadığını ruhumuz haykırır da.

Kim okur bizi satır satır? Kim duyar sessiz çığlıklarımızı en derinlerinde?

Kim akmayan gözyaşımıza kıyamaz?

Kim kurtarır bizi Cehennemimizden?

" Cem yapma! Bırak beni! Yapma hayır! "

Aslım çığlık atarak doğruldu yatağında. Gözyaşları teselli etmek istercesine yüzünü sarıp sarmalarken, bedeninin her zerresi korkuyordu. Tıpkı o gece olduğu gibi.

Elleriyle yüzünü sıvazlayıp derin nefesler almaya çalışsa da olmadı.

Nefes almak sanki ona haramdı.

Boğazında koca bir düğümle hıçkırıkları yankılandı otel odasında.

Aslım'ın çığlığına ilk kalkan Didem oldu. İlk başta ne olduğunu anlamasa da yengesini o halde görünce anlamıştı kötü birşeyler olduğunu.