KENDİNİ SEVMELİ İNSAN

BEN MİHRİMAH ☘️

Biliyordum. En çok kendini sevmeli insan. Aslında anlıyordum, anlamalıydım da... Sen kendini önemsemezsen, sen kendini sevmezsen kim seni düşünür ki?
Haksız mıyım?
Evet belki de,
Bunu da çok sorguladım.
Kendi nefesimi soluyamadım.
Sarı saçlarım vardı güzeldi, gözlerim vardı mavi idi. Masmavi...
Ben bulutların arasından görünen küçük bir manzara gibiydim gökyüzüne açılan...
Fakat kendimden çok başkalarını gördüm bulutların arasında. Belki de kendimi bana gösterecek, kendimi bana yansıtıcak bir ayna aradım, durdum.
Düşüncelerim anlaşılsın istedim yüzüme baktıklarında...
En çok şikayet ettiklerim ise yüzüme duvar gibi bakan, yüreğimi taşa çevirmeye çalışan insanlar oldu...
Başardılar mı?
Çok güçsüz olsalardı bu denli anlatabilir miydim?
Ben kendi hikayem de kendimle baş başa kalabilmeyi öğrendim, kendimi düşünebilmeyi ve kendimi dinleyebilmeyi..
Kendimi dinleyebiliyorum evet. Ama dinlenemiyorum da aynı zamanda!
Bazı zamanlar yorgun düşüyor kalbim.
Her şeyin değişmesini isteyenler, önce kendinden başlamalıdırlar bir şeyleri değiştirmeye..
Bugünden sonra bir şeyleri değiştirebilir miyim?
Kendimi dinleyip dinlenebilir miyim?
Bulutların arasında bana kendimi gösterecek o manzarayı bulabilir miyim?
Kimse kırmadı beni herkesten başka.
Yağmur da yağsa, kar da...
Güneş de vursa tepeden gözlerime doğru...
Ben kendimi seveceğim her şeyden önce..
Bulacağım bulutların arasında ki o manzarayı...
O güne kadar birlikte kalacağız..
Ben yazarken dinlenirken,
Siz de benimle sağlıcakla kalın... ☘️