Yung tipong, unang tingin palang sayo maiinlove kna. Pero sa kasamaang palad, ginamit mo lang ako. Akala ko, totoo nang gusto mo ako at ayaw mo akong masaktan. Ngunit sa likod nito, may masama kang balak. Niloko mo ako. Sana hindi na lang kita nakilala. 'Yan tuloy, patuloy pa rin akong nasasaktan.
I wish that I had never met you. Then there would be no need to impress you. No need to want you. No need for loving you. No need for crying over you. No need for heartbreaks. No need for pain or tears. No need for forgotten promises. No need for rejected hugs. No need for crying myself to sleep. No need for acting like you care. No need, for everything you've done to make me feel like absolutely nothing.
But all of these are trial. Kahit gaano pa kasakit ang naramdaman ko sa pagsubok na 'yon, naging masaya naman ako ngayon. After that trial, I accidentally met my special someone.
***
*kring* *kring* *kring*
Napabangon ako dahil sa ingay na 'yon.
"Ano ba kase 'yon?!" Bulong ko sa sarili ko.
"First day na first day, natutulog ka sa class mo." May tumabi sakin. Isang napakagandang babae. Maganda na sana, pakialamera lang. Haha. Joke lang.
"Diba kayo po si Katrina Yen Sy?" Tumango na lang ako bilang sagot.
"Alam niyo ate, mukha naman kayong mabait. Kamukhang kamukha niyo po si Eithan Josh." Malamang kambal ko 'yun. Pshhh. Babaeng 'to. Psh.
Okay. Im Katrina Yen Sy. 16 year-old. Im studying here in Precenteinna Jamacocess High School. And yes, tama kayo ng nakita. May kambal ako. Okay naman kmi ng kambal ko. Mabait siya at napaka'over protective. Kaso, ndi ko siya kasama sa bahay. Actually, ako lang mag-isang nakitara except na lang dun sa matapobreng matanda na nagbabantay sakin. Si Josh naman, may apartment 'yan. Dinadala niya lahat ng babae nya dun. Hahaha. Djk. And my parents? Psh. Mas mahalaga pa sa amin ang business na. Mahal na mahal kasi nila ang company kaya ayun. Nakatira sila sa Korea.
Back to reality.
"Ako nga po pala si Joecel Joy. ^_____^V" Ganda niyaaa! Mukha nga lang inosente. Haha.
*vibrate*
From Kuya:
Hoy! Kanina pa ko nagtetext sayo. Siguro nakatulog ka na naman noh? Psh. Nandito ako sa canteen kasama ang mga kaibigan mo.
"Gusto mong kumain sa canteen?" Yaya ko sa kasama ko. Ang bastos konaman kase kung iiwan ko lang sya rito.
"So we're friends na? Kiyaaaaaaaaaaaah!" Then niyakap niya ko. Ingay naman neto.
"Yaaah. We're friends. ^________^V" Ngiti ko sakanya.
---
Canteen.
Ang daming tao sa canteen. Buti na lang nakabili na sila ng pagkain kanina habang hinihintay ako. Sweet naman nilaaa. ^_____^ Kaso, pano 'tong kasama ko? Hati na lang kami. ^______^
"Gusto mo, hati na lang tayo?" Tumango na lang siya.
Habang kumakain, tinitignan lang nila akong tatlo.
"Problema niyo?" Tanong ko sakanila.
Nanahimik lang sila pero dahil dakilang maingay ang isa sakanila, siya ang sumagot.
"Kung pinakilala mo muna kaya samin 'yang kasama mo. Noh?" Ang harsh naman netong si Trisha. Haaaaays.
"Joecel, this is Trisha Keith, Christina Pamela, ang Eithan Josh." Isa-isa ko silang tinuro.
